Երևանը Կիև չէ, եւ հայ մարդուն հեշտ չէ ցույցի հանել. ռուսական պարբերականի անդրադարձը

Սեպտեմբերին պարզվեց, որ Հայաստանը պատրաստվում է միանալ ՄՄ-ին: Այդ ժամանակից ի վեր հայկական խոհանոցների գլխավոր թեման դա և ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի այցն էր Հայաստան. գրում է Slon.ru-ն «Ինչպես Հայաստանն ընտրություն կատարեց ԵՄ-ի և ՄՄ-ի միջև» հոդվածում:

Հոդվածում նշվում է, որ Հայաստանի նախագահը մեկ տարում արդեն 2 անգամ գնացել էր Պուտինի մոտ, հիմա էլ Պուտինի հերթն էր, ով վերջին անգամ այդ երկրում եղել էր 2005-ին:

«Այդ առիթով վերջին 20 տարվա ընթացքում առաջին անգամ ռեկորդային արագությամբ ճանապարհներ ասֆալտապատվեցին, նորոգվեցին: Գյումրին սպասում էր Պուտինին»,- ասվում է հոդվածում:

Այնուհետեւ հոդվածագիրը թվարկում է Պուտինի այցի արդյուքները. Հայաստանը ռուսական զենք է գնելու ներռուսաստանյան գներով, ռուսական գազի նոր գին է սահմանվել դաշնակից Հայաստանի համար, ՄՄ-ի «ճանապարհային քարտեզը» կստորագրվի Մոսկվայում դեկտեմբերի 24-ին:

Հոդվածագիրը նշում է նաև բողոքի ցույցերի մասին`ուղղված Պուտին այցի և Հայաստանի` ՄՄ-ին միանալու դեմ: «Սակայն Երևանը Կիև չէ, և հայ մարդուն հեշտ չէ ցույցի հանել, բացի այդ, ճիշտն ասած, Հայաստանը միշտ էլ ձգտել է ՄՄ, ոչ թե ԵՄ»,- գրում է նա:

Հոդվածում նշվում է, որ Ուկրաինայի փորձը ցույց տվեց, որ ԵՄ-ն իր դաշնակիցների համար չի վճարում, իսկ Ռուսաստանն առատաձեռն է այդ հարցում: «ԵՄ-ն երբեք ներդրումներ չի անի, եթե տնտեսական շահույթ չլինի: Կամ էլ ԵՄ-ն կարող է առանց վիզայի ռեժիմ ապահովել: Բայց քանի՞ հայ կարող է առանց վիզայի Փարիզ կամ Մյունխեն գնալ: Եթե, իհարկե, ոչ մշտական: Որպես առևտրային գործընկեր էլ ԵՄ-ն չափազանց թանկ է Հայաստանի քաղաքացու համար: Նույնիսկ առանց մաքսի եվրոպական արտադրանքը հայերի մեծ մասի հնարավորություններից վեր է: Հայաստանը գուցեև ունի Եվրոպայի կարիքը, սակայն Եվրոպան Հայաստանինը` ոչ այնքան»,- գրված է հոդվածում:

Միևնույն ժամանակ, ըստ հոդվածագրի, Ռուսաստանը քիչ բան չի արել Հայաստանին իր հետ կապելու համար: «Հայաստանի գրեթե բոլոր ռազմավարական օբյեկտները Ռուսաստանի ձեռքում են` կապը, էլեկտրաէներգիան, գազը, ատոմակայանը, որ կառուցելու են, երկաթուղային հաղորդակցությունը: Հայաստանում է գտնվում տարածաշրջանում միակ ռուսական ռազմակայանը, ռուս սահմանապահները հսկում են հայ-թուրքական սահմանը»,- գրված է հոդվածում:

Հոդվածի վերջում խոսվում է ռուսների և հայերի փոխհարաբերությունների մասին: «Հայաստանում Ռուսաստանին և ռուսներին չեն սիրում իրենց պահվածքի համար, այլ ոչ թե այն բանի, որ ռուս են: Իսկ ռուսական իրականությունն այլ է. մարդուն կարող են ծեծել ու նույնիսկ սպանել այլազգի լինելու համար: Հայերի հիշողության մեջ դեռ թարմ է ծաղկավոր խալաթը, որով հայ վարորդ Հրաչյա Հարությունյանը ներկայացավ դատարան: Հայերը հետևում են այդ ամենին և եզրակացություններ անում»,-ասվում է հոդվածում:

«ՄՄ-ից Հայաստանը շահում է նաև Ղարաբաղի հարցի խաղաղ կարգավորման հնարավորությունը: Մեկ լավ նորություն էլ` ԵՄ-ն Հայաստանին արդեն ներել է ՄՄ-ի համար: Հետաքրքիր է` Արևմուտքում ոչ ոք չի գրում այն մասին, որ ավտորիտար Պուտինը ցանկանում է կուլ տալ ազատասեր եվրոպատենչ Հայաստանին: Իսկ Ուկրաինան բոլորին մտահոգում է: Գուցե այն պատճառով, որ Ուկրաինան մեծ է, կամ Հայաստանն է ոչ բավարար եվրոպատենչ», - եզրափակում է հոդվածագիրը։