կարևոր
0 դիտում, 6 տարի առաջ - 2018-03-27 14:00
Մշակույթ

Տաղանդավոր ազգ էինք, էս ինչո՞ւ ենք այսքան խեղճացել. Նիկոլայ Ծատուրյան

Տաղանդավոր ազգ էինք, էս ինչո՞ւ ենք այսքան խեղճացել. Նիկոլայ Ծատուրյան

Թատրոնում այսօր էլ կան առկայծումներ, բայց, ցավոք, դրանք միայն առկայծումներ են «Ոլորտում տիրող ընդհանուր մակարդակն ինձ չի բավարարում»,-  Թատրոնի միջազգային օրվա կապակցությամբ կազմակերպված հանդիպման ժամանակ ասաց ռեժիսոր, ՀՀ ժողովրդական արտիստ Նիկոլայ Ծատուրյանը:

Նրա խոսքով` օրինակ, դերասանուհի Նարինե Գրիգորյանի մոտ ստացվում է այնպես անել, որ ներկայացումներում լինի նոր շունչ,  նաև հինը պահպանվի, սակայն թատրոնն այսօր ավելի շատ  «ֆայլա բազարի» պես է. ոմն Ճտո Պտոյանը ինքն իրեն համարում է ռեժիսոր, սցենարիստները մեկ օրում 4-5 գործ են գրում, դերասաններն էլ` խաղում:

«Դպրոց չունենք, մշակութային քաղաքականություն չունենք: Աշխարհի անցուդարձից հետ ենք մնացել: Հիմա մեզ մոտ միտում կա՝ ինչ ներկայացում ու ֆիլմ լինի՝ կարևորն այն է, որ ծավալուն լինի: Երբ ստեղծագործության գնահատականն այս մակարդակին է, արվեստ չկա այստեղ»,- ասաց Ծատուրյանը:

Նա հիշեց, որ «էն անտեր սովետի» թվերին, երբ Հրաչյա Ներսիսյանը ներկայացում էր խաղում, դրանից առաջ բավականին մտահոգ էր դառնում՝ «տեսնես  կհավանե՞ն»: Այդ տարիներին, ըստ Ծատուրյանի, ստեղծագործությունը ներկայացնելուց հետո քննարկում էր լինում, հանդիսատեսն իր կարծիքն էր հայտնում: Ռեժիսորը կարծում է, որ եթե հիմա էլ հանդիսատեսն իր կոնկրետ ճաշակն ու վերաբերմունքը թելադրի, շատերը բեմ բարձրանալուց առաջ կմտածեն. «Տեսնես կհավանե՞ն»:  

«Թատրոնի նկատմամբ վերաբերմունքը փոխվել է: Տարիներ առաջ ինձ կանչեցին վերևներից ու թե՝ վաստակավոր դերասանի կոչում ենք տալու քեզ: Ես զարմացա՝ ասելով, որ ես ռեժիսոր եմ: Ի պատասխան ասացին՝ հա, բայց դերասանն ավելի լավ չի՞, ավելի լավ է հնչում: Այ այսքան անտեղյակ են ամեն ինչից: Թատրոնի, երկրի վիճակն ավելի է վատանում, և ես կարծում եմ՝ եթե իշխանությունը մտահոգ լիներ, քայլեր կձեռնարկեր»,- ասաց Ծատուրյանը:

Նա զարմանում է՝ տաղանդավոր ազգ էինք, էս ինչո՞ւ ենք այսքան խեղճացել: «Ինձ մտահոգում է՝ Հայաստանի վերջն ի՞նչ է լինելու այս հսկայական արտագաղթի պայմաններում: Մեզ մոտ հայտնվել է այն մասնիկը, որից զզվում եմ՝ «էլի»-ն՝ աշխատում ենք, էլի, ապրում ենք, էլի: Մարդիկ բաժան-բաժան են դարձել՝ միայն առիթներին են իրար հանդիպում՝ թաղում, հարսանիք… Հայաստանում այնքան քիչ ժողովուրդ է մնացել, որ արդեն վախենում եմ»,- նշեց Ծատուրյանը: