Իշխանությունների կեղծ խաղաղասիրական քարոզի երանգները․ «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է․ «Անցած տարվա Արցախյան պատերազմից հետո Հայաստանում շարունակում է գերակայել համընդհանուր ընկճվածության մթնոլորտը։ Եվ դեռևս անորոշ է, թե էլ ինչ փորձություններով կարող է անցնել հայ ժողովուրդը, քանի որ ցանկացած պահի Թուրքիայի ակտիվ սատարմամբ Ադրբեջանը կարող է նոր զիջումներ պահանջել հայկական կողմից։ Իրադարձությունների ընթացքը ցույց է տալիս, որ Թուրքիան և Ադրբեջանը մեծապես շահագրգռված են, որ Հայաստանն այդպես էլ դուրս չգա ստեղծված շոկից, որպեսզի կարողանան իրենց տարածաշրջանային հավակնություններն իրականություն դարձնել Հայաստանի հաշվին։

Իսկ դրա համար թուրք-ադրբեջանական տանդեմին մեծապես ձեռնտու է, որ այսօր ՀՀ իշխանությունները շարունակեն պաշտոնավարել, քանի որ ամբողջ սպեկտորով տեսանելի է, որ Հայաստանում իշխող ուժն այդպես էլ ի վիճակի չէ երկրում կայունություն ապահովել ու դնել պետականության հզորացման հիմքերը, իսկ դրա փոխարեն ստիպված է լինելու զիջողական և հարմարվողական քաղաքականություն վարել։ Հենց այս հանգամանքով է պայմանավորված, որ պաշտոնական Անկարան բացահայտ կերպով ցույց է տալիս իր շահագրգռվածությունը, որ Փաշինյանը մնա վարչապետի պաշտոնում։ Թե չէ, այդ ե՞րբ էր Թուրքիան մտահոգված Հայաստանի ներքաղաքական կյանքով, որ այդքան բուռն արձագանքի արժանացներ ՀՀ զինված ուժերի կողմից կառավարության հրաժարականի պահանջի հարցը։

Հայաստանում «հեղաշրջման փորձը» դատապարտելու մասին հայտարարություններով հանդես եկան թուրքական պաշտոնական շրջանակների տարբեր ներկայացուցիչներ, այդ թվում՝ արտգործնախարար Չավուշօղլուն ու նախագահ Էրդողանը։ Անգամ «Գորշ գայլերի» քաղաքական թևը համարվող Թուրքիայի աջակողմյան «Ազգայնական շարժում կուսակցության» նախագահ Դևլեթ Բահչելին, որն աչքի է ընկնում իր հայատյաց դիրքորոշմամբ, անդրադարձավ ներհայաստանյան զարգացումներին՝ հայտարարելով, թե իրենց ցանկությունն է, որ Հայաստանը հեռու մնա հեղաշրջումից։ Սա բավական չէ, հիմա էլ Թուրքիան խորհրդարանի միջազգային հարցերով հանձնաժողովի նախագահի տեղակալ Ահմեդ Բերաթ Չոնքարի շուրթերով ողջունում է Հայաստանում արտահերթ ընտրությունների անցկացման որոշումը՝ թերևս պայմանավորված նրանով, որ ընտրությունները կազմակերպվելու են Փաշինյանի իշխանության պայմաններում։

Իսկ մյուս կողմից էլ՝ Ադրբեջանի նախագահ Ալիևը ոչ միայն շարունակում է հաթաթաներ տալ Հայաստանին՝ արտաքին լսարանի առաջ ստորացնելով մեր իշխանություններին, այլև անընդհատ ի ցույց է դնում իր անհանգստությունը՝ հայտարարելով, թե հանկարծ Հայաստանում ռևանշիստների մտքով չանցնի ստեղծված ստատուս քվոն փոխելու փորձեր կատարել։ Այնուամենայնիվ, այսքանից հետո Փաշինյանը որևէ արձագանքի չի արժանացնում Բաքվից և Անկարայից եկող հոխորտանքները և ՀՀ ներքին գործերին միջամտությունները, սակայն նա, միևնույն ժամանակ, «անողոք» է ընդդիմադիրների նկատմամբ նույնիսկ փոքր կարևորություն ունեցող հարցերում արձագանքելու խնդրում։ Թուրքիայի և Ադրբեջանի դիրքորոշման մասով Փաշինյանը, կարծես, կոմֆորտային իրավիճակում է, դրա համար էլ հայտարարում է, թե մենք ինչքան իրենց թշնամի ենք համարում, այնքան էլ իրենք են մեզ թշնամի համարում և շեշտում է, թե տարածաշրջանային ուղիների բացումը ձեռնտու է Հայաստանին։

Այս ամենի մասին ՄԻՊ-ը ժամանակի ընթացքում բազմաթիվ զեկույցներ է ներկայացնում, բայց այդ զեկույցներն օգտագործելու փոխարեն, իշխանությունները կրճատում են ՄԻՊ-ի աշխատակազմի ֆինանսավորումը։ Այս ուղղությամբ քաղաքականությունն առավել ակնառու է դառնում, երբ իշխանական շրջանակները պրոթուրքական և պրոադրբեջանական վարքագիծ են դրսևորում՝ ամեն գնով առաջ քաշելով հակառակորդի հետ հաշտվելու կեղծ թեզերը։ Անգամ նրանցից ոմանք Բաքվի աչքը մտնելու նպատակով Շուշի քաղաքն անվանում են ադրբեջանական տարբերակով՝ Շուշա, և այդպես շարունակ։

Իսկ Փաշինյանի աջակիցները կա՛մ խաղաղություն են տեսնում Ալիևի դեմքին, կա՛մ էլ առանց ամոթի հարցականի տակ են դնում Արցախի սուբյեկտայնության հարցը։ Իսկ թե այս կեղծ խաղաղասիրական, «քիրվայական» քարոզը ինչ հանգրվանի հասցրեց մեզ, բոլորս ականատես եղանք։ Եվ արդեն պարզ է, թե Հայաստանին ինչեր են սպասում, սակայն խնդիրն այն է, որ ավելի է արմատավորվում այն տեսակետը, որ մեր իսկ իշխանությունները մեր շահերը չեն սպասարկում»։

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում։