կարևոր
0 դիտում, 5 տարի առաջ - 2019-10-03 20:01
Տնտեսական

Սոցիալական խոստումները համարժեք չեն նաև 2020 թվականի բյուջեին

Սոցիալական խոստումները համարժեք չեն նաև 2020 թվականի բյուջեին

Գործող կառավարության հնգամյա ծրագրում առավել խնամքով են ձևակերպված սոցիալական պաշտպանության խնդիրների լուծման նպատակադրումները՝ գործազրկության և աղքատության էական կրճատում, նպաստների, կենսաթոշակների ու աշխատավարձերի առաջանցիկ բարձրացում, զբաղվածության և ժողովրդագրական խնդիրների լուծում և այլն:

Իսկ փաստացի ի՞նչ է ծրագրավորված 2020 թվականի պետական բյուջեի նախագծով:    

Աշխատանքի և սոցիալական պաշտպանության ոլորտին հատկացվելու է  492,5 միլիարդ, աճը 2019 թվականի նկատմամբ կկազմի 48 միլիարդ կամ շուրջ 10 տոկոս: Ավելացող՝ 48 միլիարդ դրամի շուրջ 23 տոկոսը լրացուցիչ ուղղվելու է պարտադիր կուտակային կենսաթոշակային համակարգի ֆինանսավորմանը: 2020 թվականին այս համակարգի ֆինանսավորման համար պետական բյուջեից կհատկացվի 70 միլիարդ դրամ, որի աճը, նախորդ տարվա համեմատ, կազմում է 13,2 միլիարդ դրամ: Ընդ որում՝ խնդրահարույց այս ծախսերը, նախորդ տարվա համեմատ, շուրջ 27 տոկոսով էլ աճել են 2019 թվականին, դրանք հետագայում ևս ունենալու են կայուն աճի միտում: Այս համակարգի, որին դեմ էր նաև ներկայումս իշխող քաղաքական ուժը, չեղարկման դեպքում հնարավոր կլիներ այդ միջոցներն ուղղել կենսաթոշակների ընդհանուր բարձրացմանը, զբաղվածության պետական աջակցության, կայուն աշխատատեղ ստեղծող զարգացման և սոցիալական ներառական զարգացման այլ ծրագրերին:

Իսկ փաստն այն է, որ աշխատանքային կենսաթոշակի չափը չի բարձրանալու՝ 2020 թվականի պետական բյուջեով նախատեսված է անփոփոխ թողնել կենսաթոշակի հիմնական չափը (14000 դրամ), ինչպես նաև մասնագիտական ստաժի 1 տարվա արժեքը:

Զբաղվածության պետական աջակցության ծրագրերին ուղղվող միջոցները 2020 թվականին կկազմեն 1,825 միլիարդ դրամ: Դրական է, որ գոնե հաջորդ տարի կունենանք աճ՝ շուրջ 9 տոկոս: Սակայն այս աճը բացարձակ համարժեք չէ գործող կառավարության հնգամյա ծրագրում դրված՝ զբաղվածության խթանման նպատակադրումներին:

Մյուս կողմից՝ մտահոգիչ է, որ, 2019 թվականից սկսած, էապես՝ շուրջ կիսով չափ նվազեցվել են այս ծրագրերի հիմնական արդյունքային թիրախները՝ կայուն զբաղվածության ապահովման ցուցանիշները: Այսպիսով՝ գործնականում խնդրահարույց է դառնում զբաղվածության պետական ծրագրերի իրականացումը՝ թե՛ արդյունավետության, թե՛ հասցեականության, թե՛ հնարավոր տարբեր այլ ռիսկերի տեսանկյունից: Այս կարևոր պայմանների անտեսմամբ են պատասխանատուները հեշտացնում ծրագրերի իրականացման մեխանիզմները: Փորձում են ամեն գնով ապահովել կատարողական արդյունքներ: Պարզ է, որ զբաղվածության ծրագրերի ինքնանպատակ իրականացումն արդեն իսկ լուրջ խնդիր է: Բայց փաստ է նաև, որ, 2018 թվականից սկսած, այս ծրագրերի կատարողականն աննախադեպ անկում է գրանցել: 2018 թվականի ամփոփ արդյունքներով նշված կատարողականը կազմել է ընդամենը 25 տոկոս:

Ընտանեկան և սոցիալական նպաստների չափերը, շահառու ընտանիքների թիվը ևս նախատեսված է թողնել անփոփոխ՝ 37,7 միլիարդ դրամ, 100 հազար ընտանիք, 31442 դրամ նպաստի ամսական միջին չափ, որը գրեթե կրկնակի ցածր է նույնիսկ մեկ անձի հաշվով կենսապահովման նվազագույն զամբյուղի ընթացիկ արժեքից:

Ինքնին դրական է, որ մինչև երկու տարեկան երեխաների խնամքի նպաստի ամսական չափը 18000 դրամից դառնալու է 25500 դրամ: Առաջին և երկրորդ երեխաների ծննդյան միանվագ նպաստի չափ բարձրանալու է և դառնալու է 300 հազար դրամ: Սակայն ակնհայտ է, որ ժողովրդագրական իրավիճակի բարելավման նպատակով պետական հնարավոր աջակցության բոլոր ձևերում պետք է առաջնային թիրախավորվեն երրորդ և հաջորդ երեխաների ծնունդները: Իսկ 2018 թվականի կեսից բարձրացվեց երկրորդ երեխայի ծննդյան միանվագ նպաստի չափը: 2020 թվականի կեսից նախատեսում են բարձրացնել առաջին և երկրորդ երեխաների ծննդյան միանվագ նպաստի չափերը: Միևնույն ժամանակ, երրորդ և հաջորդ երեխաների ծննդյան միանվագ նպաստների չափերի բարձրացում այդպես էլ չի նախատեսվում: Հատկանշական է նաև, որ ծննդյան միանվագ նպաստը չի կարող հանդիսանալ ժողովրդագրական իրավիճակի բարելավման առաջնային ու արդյունավետ գործիք: Այս պնդումը բխում է նաև միջազգային դրական փորձից:

Եվ վերջում, ցավոք, կրկին պետք է արձանագրենք՝ 2020 թվականի պետական բյուջեով ևս նախատեսված չէ բազմազավակ ընտանիքներին աջակցության պետական ծրագիր, որը կառավարության պարտավորությունն է սոցիալական պաշտպանության ոլորտում և ամրագրված է մեր երկրի Սահմանադրությամբ:

Որպես ամփոփում՝ հանրության սպասումները փաստացի չեն արդարանում, սակայն հույսը միշտ կա:

 

Թադևոս Ավետիսյան

ՀՅԴ Բյուրոյի տնտեսական հետազոտությունների գրասենյակի ծրագրերի համակարգող, տնտեսագետ