Աստանան մեզ ոչնչով չի զարմացնի

-Ինչպե՞ս եք մեկնաբանում աստրախանյան եռակողմ` Հայաստանի, Ռուսաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահների հանդիպումը եւ ի՞նչ սպասումներ ունեք Աստանայի գագաթաժողովից:

-Այն հարցերի շուրջ, որ պայմանավորվել են Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահները` Ռուսաստանի նախագահի միջնորդությամբ, պայմանավորվում  էին նաեւ ավելի վաղ` ավելի ցածր մակարդակի քաղաքական գործիչների մակարդակով, եւ նույնիսկ պատերազմի ժամանակ: Եվ Հայաստանի, եւ Ադրբեջանի, եւ Արցախի հասարակությունները դա նորմալ են ընկալում` մահացածներին թաղել է պետք: Զոհվածների դիակների եւ գերիների փոխանակման հարցի շրջանառումը եւ դրա լուծումը նախագահների մակարդակով կոչված են ցույց տալու, որ կյանքը ԵԱՀԿ Մինսկի խմբում դեռ կա: Այդ իմաստով, Աստանան, իմ կարծիքով, մեզ ոչնչով չի զարմացնի, չնայած լավատեսական սպասելիքների "անոնսը" նորմայի շեմը չափազանց անցնում է:

-Ինչո՞վ է պայմանավորված Ձեր հոռետեսությունը:

-Միջնորդ երկրները "կլիշե" են գծել, որը ի սկզբանե ձեռնտու է Ադրբեջանին: Օրինակ` չպետք է լինեն հաղթողներ եւ պարտվողներ, լուծումը պետք է փոխադարձ ընդունելի լինի, պետք է փոխադարձ զիջումներ լինեն: Ամեն ինչ ճիշտ է քաղաքակիրթ աշխարհի համար: Բայց մեր պայմաններում, երբ Ադրբեջանը պատերազմամոլություն է սերմանում, միանշանակ պետք է հայտարարել, որ ընթացող բանակցությունների հիմքում դրված են անհամատեղելի՝ տարածքային ամբողջականության եւ ազգերի ինքնորոշման իրավունքի սկզբունքներ:
Միջնորդ երկրները պետք է վերադառնան 19 տարվա վաղեմություն ունեցող իրենց որոշմանը, երբ ԽՍՀՄ փլուզման ժամանակ ճանաչեցին միութենական հանրապետությունները` իրենց վարչական սահմաններում` անտեսելով ԽՍՀՄ օրենքները, որոնցով ինքնավար միավորումներն իրավունք ունեին անկախության (փաստորեն ԽՍՀՄ բոլոր օրենքներից նրանք միայն սահմաններն են ճանաչում) եւ սրբագրումներ անելու....

ավելին կարդալու համար սեղմել  այստեղ