Շիրակի մարզում լուրջ հետընթաց է արձանագրվել թե՛ անասնապահության և թե՛ հողագործության ոլորտներում․ Մհեր Մելքոնյան

«Հայաստան» խմբակցության անդամ Մհեր Մելքոնյանի ելույթը ԱԺ հայտարարությունների ժամին
 

Հարգելի հայրենակիցներ,

 Պարենային անվտանգությունը պետական քաղաքականության կարևոր ուղղություն է: Սա հզոր աշխարհաքաղաքական գործոն է և տարածաշրջանի սոցիալ-տնտեսական գործընթացների կայունության ապահովման գլխավոր գործիք։ 
Պարենային անվտանգության ապահովման խնդիրը ամբողջական բնույթ է կրում, քանի որ այն պարունակում է ագրոարդյունաբերական և տնտեսական արդիականացման հիմնական ասպեկտները, գյուղատնտեսական և պարենային արտադրության փաստացի վիճակն ու զարգացման միտումները, ներքին պարենային շուկան, ներմուծումից կախվածության աստիճանը և Հայաստանի տարբեր մարզերի բնակչության վճարունակությունը:
Պարենային անվտանգությունը տնտեսական անվտանգության անփոխարինելի բաղադրիչն է, և դրանց երկակի կապը միանգամայն ակնհայտ է: Այն  առանձնահատուկ տեղ է գրավում մարզերի զարգացման տնտեսական կայունության մեջ։ Ինչ վերաբերում է տնտեսական անվտանգության  մաս կազմող  այլ (տեղեկատվական, արտաքին տնտեսական, արտադրական և այլն) տեսակներին, ապա պարենային անվտանգությունը հիմնարար և առաջնային նշանակություն ունի։
Պարենային անվտանգության քաղաքականությունը պետք է դիտարկել որպես միջոցառումների համալիր՝ գյուղատնտեսական արտադրության ինտենսիվ զարգացման, արտադրանքի պահպանման և վերամշակման, արտաքին առևտրի, սննդի շուկայի կարգավորման և գյուղական բնակավայրերի սոցիալական զարգացման խնդիրների արդյունավետ լուծման համար:
Այն սահմանում է ագրոարդյունաբերական համալիրի և ազգային տնտեսության գործունեության առանձին տեսակների առաջնահերթությունները և աճի կետերը: Դրանից է կախված բիզնեսի, մարզերի և ընդհանուր առմամբ երկրի մրցունակությունը։ Եթե ​​պետությունը չունի պարենային անվտանգություն, այն չի կարող լինել տնտեսապես կայուն և առաջանցիկ զարգացման հեռանկարներ ունենալ։
Ցավոք, պետք է նշել, որ Հայաստանի Հանրապետության  ժամանակակից ագրոարդյունաբերական համալիրը լիովին չի ապահովում պարենային անվտանգությունը տնտեսության իր հատվածում, որը հիմնական կայունացնող դեր է խաղում ազգային տնտեսական համակարգում։ Ագրոարդյունաբերական համալիրի ներուժն ամբողջությամբ չի իրացվել, և պարենային անվտանգության վիճակը լուրջ մտահոգությունների տեղիք է տալիս։ Հայաստանը շարունակում է մեծապես կախված լինել գյուղատնտեսական և պարենային ապրանքների որոշ տեսակների ներմուծումից, ինչը լուրջ վտանգ է ներկայացնում տնտեսական անվտանգության համար:

2021թվականին Շիրակի մարզում հաշվարված է եղել 90879 գլուխ խոշոր եղջերավոր կենդանի, իսկ արդեն 2024թվականի ընթացքում  հաշվառվել  ՝ 67818 գլուխ կենդանի։ 

Տարբերությունը շուրջ 23000 գլուխ է։ 

Շիրակի մարզի ընդհանուր  վարելահողերը կազմում են շուրջ  78 հազար հեկտար։ 

2024 թվականին մշակվել է ընդամենը 47711 հեկտար։

Ինչպես տեսնում ենք մարզում   վերջին տարիներին լուրջ հետընթաց է արձանագրվել թե՛ անասնապահության և թե՛ հողագործության ոլորտներում։

Այս տեմպերով շարունակվելու դեպքում Հայաստանի  պարենային անվտանգությունը կհայտնվի լուրջ վտանգի տակ:
Նորից պետք է բարձրաձայնեմ․ Այսօր գյուղացին  մնացել է միայնակ, իսկ կառավարությունը իբր փորձում է լուծել խնդիրները՝  իրական իրավիճակից կտրված։
Ներկայիս կառավարության անհեռանկար և չհաշվարկված քաղաքականությունը  սպառնալիք է ներկայացնում մեր հանրապետության պարենային անվտանգության համար:
Պետության անկախությունը, նրա ազգային ինքնիշխանությունը կախված են նաև պարենային անվտանգության ապահովումից ։