Պետք է պարզաբանել՝ ինչպե՞ս եղավ, որ Թուրքիայում պատմության դասագրքեր գրելու հրահանգավորում անցած անձը ղեկավարեց ՀՀ-ում չափորոշիչ պատրաստող խումբը. Խ. Ստեփանյան

Խ. Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի պատմության և հասարակագիտության ֆակուլտետի դասախոս, պ.գ.դ., պրոֆեսոր Խաչատուր Ստեփանյանը գրում է.

«Կարծում եմ, որ Անդրանիկի, Արամ Մանուկյանի և այլոց անունները հերթական անգամ մանիպուլյացիայի ենթարկելուց հետո պետք է կրքերը հանդարդեցնել։

Պետք է վերադառնալ այն կետին, որտեղից սկսվեց պղտորումը։

ԹԵՄԱՅԻՑ ՉԵՆՔ ՇԵՂՎԵՈՒ։

Հայաստանում կրթական բարեփոխումների հերթական փուլը պետք է սկսվի կրթության ռազմավարության ընդունումով։ (Ներկա կառավարությունը չի հաստատել 2018 թ․ գարնանը նախորդ կառավարության կողմից պատրաստված կրթության նոր ռազմավարությունը, դրան փոխարինող ռազմավարություն անցնող երկու տարվա ընթացքում չի գրվել)։ Պետք է հստակեցնել, թե կրթական ինչպիսի աշխարհայացք ենք մենք դավանելու։

Կրթության ռազմավարության ընդունումից հետո պետք է հաստատել Հանրակրթության նոր պետական (ընդհանուր) չափորոշիչը, որը բխելու է կրթության ռազմավարությունից։

Հանրակրթության պետական (ընդհանուր) չափորոշչի ընդունումից հետո նոր միայն պետք է մրցույթ հայտարարել առանձին առարկայական չափորոշիչ-հայեցակարգ գրելու վերաբերյալ։ Առարկայական չափորոշիչ-հայեցակարգեր գրող խմբերում պետք պարտադիր ընդգրկվեն հանրակրթական դպրոցների ուսուցիչներ, մեթոդիստներ, գիտնականներ։

Զուգահեռաբար պետք է պարզաբանել, թե ինչպես եղավ, որ Թուրքիայում տարիներ շարունակ պատմության դասագրքեր և ծրագրեր գրելու վերաբերյալ հրահանգավորում անցած անձը ղեկավարեց Հայաստանում դպրոցական պատմագիտական առարկայական չափորոշիչ-հայեցակարգ պատրաստող աշխատանքային խումբը։

Մնացածը՝ հետո»։