Lragir.am-ում ապազգային խոտ է աճում՝ վտանգավոր արագությամբ

Էդիկ Անդրեասյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է.

 

 

«Lragir.am-ին այլևս ոչինչ չի փրկի

 

Հակահայկականության բոստան՝ այլ խոսքով բնորոշել այդ լրատվամիջոցը հնարավոր չէ այլևս: Այնտեղ հիմա ապազգային խոտ է աճում, այն էլ վտանգավոր արագությամբ: Ապացույցի հետևից հեռու գնալ պետք չէ: Կարելի է ընդամենը կարդալ «ՀՅԴ-ին արդեն գերեզմանն էլ չի օգնի. ամոթալի պահվածք Արցախում» վերնագրով աղտեղությունը, որի անանուն հեղինակը (երևի գիտեք, որ երբ մի վատ բան են անում, վախենում են անունները գրել) արցախյան ընտրությունների քարոզարշավի վերջին ժամերին, երբ տակավին ընթանում էր նախագահի թեկնածուների հեռուստաբանավեճը, ամենաայլանդակ ցեխարձակումներն է կատարել ՀՅԴ-ի և նրա թեկնածուի ուղղությամբ, չխորշելով ոչ կեղծիքից, ոչ ստախոսությունից և ոչ էլ նույնիսկ Արցախի ժողովրդի հանդեպ մեղք գործելուց: Անանունին, հասկանում ես, դուր չի եկել Դավիթ Իշխանյանի՝ ԱՀ նախագահի թեկնածուներ Վիտալի Բալասանյանին և Արայիկ Հարությունյանին տված «նույն» հարցը: Ըստ հեղինակի՝ Դավիթ Իշխանյանն, իբր, հարցրել է, «ինչպե՞ս են նրանք պատկերացնում ՀՅԴ ապագա տեղն ու դերը Արցախի իշխանական համակարգում»: Սա պարզ սուտ է, ընթերցողին մոլորեցնելու, Դաշնակցությանը «սևացնելու» ակնհայտ միտումով արված ճամարտակություն: Նախագահի թեկնածուների հեռուստաբանավեճի տեսագրությունը, փառք Աստծո, կա, կարելի է ստուգել: Դավիթ Իշխանյանն իր մրցակիցներին Արցախի «իշխանական համակարգում» ՀՅԴ «ապագա» տեղի ու դերի մասին հարց չի տվել, Lragir.am-ը անամոթաբար ստում է: Այլ հարց, որ ՀՅԴ թեկնածուն կիրառեց հետաքրքիր մարտավարություն և «ինքնագովությամբ զբաղվելու» փոխարեն, հասավ այն բանին, որ մրցակիցները խոսեցին Արցախում ՀՅԴ գործունեության, արցախահայության կյանքում խաղացած դերի և մեր միակ համահայկական կուսակցության ունեցած հնարավորությունների մասին: Ապագայի հարցով Դավիթ Իշխանյանի միակ ակնարկն էլ եղել է այն, որ ինչ արդյունքներ էլ արձանագրվեն, ՀՅԴ-ն շարունակելու է իր անդուլ գործունեությունը թե բուն Արցախում և թե ողջ աշխարհում՝ Հայ դատի իր կառույցների միջոցով: Դավիթ Իշխանյանի մարտավարությունը, որ միանգամայն տեղավորվում է քաղաքական պայքարի մշակույթի շրջագծում, փաստորեն, զարմացրել է խնդրո առարկա լրատվամիջոցին՝ հանկարծակիի բերելով նրա հեղինակին: