Մաքսային ծառայության աշխատակցին աշխատանքից հեռացնելու լիազորություն ունի մաքսային մարմնի ղեկավարը, այլ ոչ թե վարչապետը. Ռուբեն Մելիքյան

Այսօր ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի` Նորագավիթի մաքսատուն այցի ընթացքում տեղի ունեցած միջադեպի հետ կապված պարզաբանումներ ստանալու նպատակով Yerkir.am-ը ՀՀ փաստաբանների պալատի անդամ, Արցախի նախկին ՄԻՊ Ռուբեն Մելիքյանից հետաքրքվեց` արդյո՞ք վարչապետը մաքսայինի աշխատակցին աշխատանքից ազատելու լիազորություն ունի, և որո՞նք են, առհասարակ, նրան աշխատանքից ազատելու հիմքերը:

Հիշեցնենք, որ այսօր Նիկոլ Փաշինյանն իր շրջայցի ընթացքում զայրացել էր` տեսնելով ՀՀ դրոշը սենյակի անկյունում դրված` փոշոտ վիճակում, որից հետո պահանջել էր աշխատանքից ազատել սենյակում աշխատողներին:

-Պարո’ն Մելիքյան, վարչապետը մաքսային ծառայության աշխատակցին աշխատանքից հեռացնելու լիազորություն ունի՞:

-Բնականաբար, չունի: Որքան տեղյակ եմ այդ ոլորտի օրենսդրությունից, այդպիսի լիազորություններ ունի միայն մաքսային մարմնի ղեկավարը: Առավել ևս, երբ խոսքը վերաբերում է դիմում գրելուն, դա անձի որոշումը պետք է լինի` դիմում գրի կամ չգրի: Դիմումն ի՞նչ է: Մեզ մոտ իրավական մշակույթի տեսանկյունից խնդիր ունենք, որ դիմում գրելը աշխատանքից հեռացնելու միջոց է, բայց իրականում դա անձի սեփական կամաարտահայտությունը պետք է լինի: Ես ավելի շատ կարծում եմ, որ դա եղած փաստերի հիման վրա անձին աշխատանքից հեռացնելու հանձնարարական էր կամ ինչ-որ որոշում:

-Այսինքն` աշխատանքից ազատելու առաջին հիմքը դիմում գրե՞լն է:

-Այո, դա անձի կամաարտահայտությունն է, և ցավում եմ, որ նաև ամենաբարձր մակարդակով այդ սխալ ընկալումն է առկա` դիմում գրելու հետ կապված:  Դիմում գրելը, ըստ էության, իրականում չի դիտվում որպես անձի կամաարտահայտություն, այլ հիմնարկի ղեկավարն է որոշում կայացնում, որ անձին պետք է ազատի, և նրան առաջարկում է դիմում գրել:

- Իսկ ՀՀ օրենքը նախատեսո՞ւմ է նման խնդրով ազատել աշխատանքից:

- Այո’, նման հնարավորություն ինչպես այլ ոլորտներում, այնպես էլ այս ոլորտում կա: Այդ դեպքում պետք է գնահատվի էթիկայի խախտման ծանրության աստիճանը և, առհասարակ, թե որքանով է նման վարքագիծը անձի համար կանխատեսելի: Սա շատ կարևոր գործոն է. արդյո՞ք անձի համար կանխատեսելի է եղել, որ իր` նման վարքագծի պարագայում ինքն աշխատանքից կազատվի: Ամենամեծ խնդիրը, որ ես եմ տեսնում այս ոլորտում, կանխատեսելիությունն է, այսինքն` որքանո՞վ է անձի համար կանխատեսելի, որ պետական դրոշի հետ կապված խնդիր կա, կամ այդ խախտումը, եթե մենք դա դիտում ենք էթիկայի խախտում, կարո՞ղ է հանգեցնել նման հետևանքի, սովորաբար, ինչպե՞ս է դա գնահատվում, նման պրակտիկա եղե՞լ է, թե՞ չի եղել, նման ցուցումներ նախկինում եղե՞լ են, թե՞ չեն եղել: Այս բոլոր գործոնները կանխատեսելիության հետ են կապված, և եթե այստեղ ինչ-որ խնդիր տեսնում ենք, ապա կարծում եմ, որ դրանք առավելապես պետք է վերաբերեն կանխատեսելիությանը:

Հավելեմ, որ դրական եմ համարում, որ պետական խորհրդանիշերի նկատմամբ հարգանքը մեծացվի, այդ թվում` նաև պետական մարմիններում, բայց կարծում եմ`անձի տեսանկյունից նրան պետք է հնարավորություն տրվի այդ վարքագիծը համապատասխանեցնելու նոր պահանջներին` յաս դեպքում, որովհետև չեմ կարծում, որ սրանից առաջ նման պահանջներ դրված եղել են, կամ որևէ մեկը հետևողականություն է դրսևորել այդ պահանջների իրականացման ուղղությամբ: