Հարգելի քաղաքացի, կներեք, բայց այսինչ ծառը վաղը հատելու ենք

Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանն այսօր աշխատանքային հերթական խորհրդակցության ժամանակ նշել է, որ մինչև ծառերը հատելը` պետք է իրազեկել հանրությանը: Ժողովուրդը, ըստ քաղաքապետի, պետք է կանխավ տեղեկացված լինի, որ անհարկի մտահոգություններ չառաջանան: Երևանի քաղաքապետին սկսել են անհանգստացնել մեր մտահոգությունները, թարսի պես էլ ոչ ոք չի ասել` սիրուն չէ: Միգուցե նա միշտ էլ սրտացավ է եղել մեր մտահոգությունների վերաբերյալ` ուղղակի չի՞ արտահայտվել` ի՞նչ իմանաս, ուղղակի զարմանալի է, որ իր անհանգստությունն ի ցույց է դնում պաշտոնավարելուց 5 տարի անց միայն: Եթե գոնե հենց նոր ստացած լիներ տնտեսագիտության թեկնածուի գիտական աստիճանը, կհասկանայինք, որ գուցե գիտության խորխորատում դեգերելուց հետո է ժողովրդի մտահոգությունների հանդեպ սրտացավ դարձել, բայց բոլորս էլ հիշում ենք 2013-ի դեկտեմբերյան այն գեղեցիկ օրը, երբ Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում քաղաքապետին երիտասարդ ՀՀԿ-ականները սկսեցին պաշտպանել լրագրողներից:

Ինչևէ, չշեղվենք գլխավոր թեմայից և պատկերացնենք, թե ինչ գեղեցիկ կստացվեր իրազեկումը` ծառահատումից առաջ. «Բարև ձեզ: Մենք Երևանի քաղաքապետարանից ենք և ուզում ենք տեղեկացնել, որ վաղը այսինչ վայրի ծառերը հատելու ենք, խնդրում ենք` չանհանգստանալ, քանի որ ծառերը ծերացել էին, դե, ժամանակն էր»: Պատկերացնո՞ւմ եք` ինչքան գեղեցիկ կլիներ նաև իրազեկումը` ո՞ւմ են բնակարան հատկացնում և ինչո՞ւ հենց նրան, ինչպե՞ս են աղբահանությունը կազմակերպում, ձմռանն ինչպե՞ս են «մաքրում» փողոցները, տոնական համերգների գումարները որտեղի՞ց են գալիս և ո՞ւր են հոսում, Երևան քաղաքի` պատմամշակութային շենքերն ինչո՞ւ են քանդում և փոխարենը իբրև թե եվրոպական ոճի կառույցներ վեր խոյացնում, ինչպե՞ս են ընտրում` ո՞վ է քաղաքի պատվավոր քաղաքացի, ում` այստեղ լինելը պատիվ չէ…

Պատկերացնո՞ւմ եք` եթե քաղաքապետը իսկապես ականջալուր լիներ մեր մտահոգություններին` գուցե ապրեինք վարդագույն Երևանում, ոչ թե` վարդագույնով ներկված շենքերի կույտում: Եթե ինչ-որ քայլ անելուց առաջ իսկապես իրազեկեին հանրությանը, ոչ թե` որոշում կայացնեին, իրենք իրենց արածն անեին և դեռ մի բան էլ զարմանային, թե` մարդկանց ի՞նչ եղավ, անհնազանդ դարձան, գուցե Հին Երևան ասելով` ոչ թե թղթի վրա մնացած ծրագիր, այլ կենդանի պատմություն դարձած շինություններ ու փողոցներ մտաբերեինք: Թե չէ ծառահատումից առաջ իրազեկել, թե` ծառերը հատելու ենք… այնպես չէ` ընդառաջում եք մեզ ինչ-որ հարցում, հատկապես, որ փողկապն ուղղելով ու կոկորդը մաքրելով` հպարտությամբ հայտարարում եք ծառատունկերի մասին. եթե ձեր տնկած ծառերի գոնե կեսին հետևեիք, Երևանը հիմա անտառի վերածված կլիներ:

Պարոն քաղաքապետ, տեղեկացնում ենք, որ ծառահատում պետք չէ իրականացնել` հա՛մ մեզ իրազեկելու անհրաժեշտություն չի լինի, հա՛մ էլ` քաղաքում շնչելու օդ կլինի:

Կ.Հ.