Հայոց լեզու ու շանտղություն

Ես միշտ ասել եմ՝ մենք մինչ այսօր, ցավոք, չենք կարողացել մեր քաղաքացիներին պարզ, մատչելի բացատրել, ընկալելի դարձնել Դաշնակցության էությունը, քայլերի տրամաբանությունը: Չենք կարողացել շատ ավելի լայն զանգվածների համոզել, որ կարելի է վստահել, հավատալ Դաշնակցությանը: Որ Դաշնակցությունն անկախ է, ինքնուրույն, սկզբունքային: Որ Դաշնակցության հետ կարելի է ընկերություն անել, ճամփա գնալ ու Հայաստանում կտրուկ-դրական փոփոխությունների հասնել:

Այս նույն միտքը ես ձեւակերպել եմ խորհրդարանական վերջին ճեպազրույցի ժամանակ՝ բառացի ասելով հետեւյալը. «Այս անգամ՝ Երեւանի ընտրություններում, մեր քաղաքացիները տեսնելու են իրական Դաշնակցության դեմքը»: Նախադասության վերջում երեք բառ է՝ 1. իրական, 2. Դաշնակցության, 3. դեմքը:

Եղիազար Այնթապցի հայտնի հեղինակը («1in.am», «Ժամանակ» թերթ), «Դաշնակցությունը մնում է առանց դիմակի» վերնագրի տակ բառացի մեջբերել է իմ ասած միտքը, բայց երկրորդ պարբերությունում փոխել է բառերի տեղը եւ հարց տվել՝ «Ո՞րն է Դաշնակցության իրական դեմքը». 1. Դաշնակցության, 2. իրական, 3. դեմքը: Այս փոխած շարադասության հիմքով էլ հեղինակը սկսել է մտքին զոռ տալ, իրեն ու այլոց հաճո վերլուծություն-մենաբանություններ անել:

Աստված Ձեզ հետ: Բայց հայոց լեզվով շանտղություն անելը լավ բան չէ ու սիրուն էլ չէ:

Աղվան Վարդանյան

ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության քարտուղար, ՀՅԴ ԳՄ փոխներկայացուցիչ