Այն ժամանակ պայքար կար, իսկ հիմա՝ Նիկոլի օրոք, չկա այն․ մարդիկ մտածում են միայն ապրելու մասին, քանի որ վաղը ապրելը ևս կարող է անհնար դառնալ․ Հոխիկյան

1990-ականներին՝ Տեր-Պետրոսյանի օրոք, պայքարում էինք ընտրակեղծիքների ու իշխանության «բեսպրեդելի» դեմ, 2000-ականներին՝ Քոչարյանի օրոք, պայքարում էինք ամեն կտրվող ծառի ու Երևանի կենտրոնում քանդվող ամեն տան համար, հետո՝ Սերժ Սարգսյանի օրոք, պայքարում էինք էլեկտրաէներգիայի թանկացման ու օրենքից խուսափող օլիգարխների դեմ։ Այս մասին գրում է լրագրող Նաիրի Հոխիկյանը։

«Այն ժամանակ պայքար կար, քանի որ մարդիկ մտածում էին արդարության ու լավ ապրելու մասին։

Հիմա՝ Նիկոլի օրոք, հանրության կողմից չկա պայքար, քանի որ մարդիկ մտածում են միայն ապրելու մասին։ Այլևս ոչ ոքի չի հետաքրքրում արդարությունն ու լավ ապրելը, երբ կորցրել ենք արյունով ազատագրած հայրենիքն ու հազարավոր որդիների, երբ կորցրել ենք արժանապատվությունն ու ամեն օր ստորացվում ենք թշնամու կողմից, այլևս չի կարող խոսք լինել լավ ապրելու կամ արդարության մասին։

Հիմա պետք է ապրել, ուղղակի ապրել, քանի որ վաղը ապրելը ևս կարող է անհնար դառնալ։

Բայց ապրելը ևս պայքար է պահանջում։ ԱՊՐԵԼՈՒ ՊԱՅՔԱՐ, ինչը մեր պատմական էջերում կոչվում է ԿԵՆԱՑ ՈՒ ՄԱՀՈՒ ԿՌԻՎ։

Մենք հիմա այդ փուլում ենք, ու անհրաժեշտ է մեր ազգին թևեր տալ, ուժ տալ, ոգի տալ այդ կռվում հաղթելու համար, այլապես իրոք, փակելու ենք մեր պատմության վերջին էջը»։