Ոսկեթասի Սուրբ Հարություն Մատուռը

Ոսկեթաս գյուղի հենց սկզբնամասում է գտնվում Սուրբ Հարություն մատուռը: Մատուռի տեղը սրբավայր է եղել նախքան գյուղի ներկայիս բնակիչների այստեղ հաստատվելը:    Այն սրբավայր է հանդիսացել նաև այն ժամանակներում, երբ գյուղի հիմնական բնակիչները քրիստոնյա ասորիներ են եղել: Հենց քրիստոնեական սրբավայր լինելու հանգամանքն է եղել, որ հետագա տարիներին  Սուրբ  Հարությունը դարձել է Սասունից ու Մուշից եկած վերաբնակների համար հիմնական սրբավայրերից մեկը:

Սուրբ Հարության մատուռի հիմնական  զորությունը կապվում է   շինությաներոսում գտնվող քարի հետ: Գտնվելով ճանապարհի եզրին  այս վայրը այցելուների պակաս չի ունեցել:  Այս քարի մոտ ուխտի են եկել  և մոմավառություն կատարել հիմնականում տաղավար տոներին:

Ըստ  տեղական սովորույթի այս քարի մոտ այցելությունը օգնել է բազմաթիվ մարդկանց լուծել առաջին հայացքից անլուծելի թվացող խնդիրներ: այստեղ բուժվել են մաշկային հիվանդություններ, խոսելու  խնդիրներ ունեցող փոքր երեխաները: Այս սրբավայր այցելությունը  մեծապես օգնել է նաև այն կանանց, ովքեր երկար ժամանակ չեն կարողացել մայրնալ:

Ժամանակակից ուղղանկյուն հորինվածքով կառույցը կառուցվել է Խորհրդային տարիներին գյուղի բնակիչների անմիջական ներդրումներով: Մատուռի տարածքում կան քրերի վրա րված մի քանի  խաչերի քանդակներ, որոնք հիմնականում ուխտավորներն են նվիրերաբերել կի քնիսն էլ  գտնվել են հենց  մատուռի տարածքում,  հողաշերտի տակ, որը  գալիս է ևս մեկ անգամ փաստելու, որ այս տարածքում շատ վաղ ժամանակներից է սրբավայր եղել:

Ներկայումս էլ Ոսկեթաս գնացող-եկողները  Սուրբ Հարություն մատուռի  կողքով անցնելիս իրենց  պարտքն են համարում անպայման մտնել մատուռ նրա ներսում գտնվող հրաշագործ քարի վրա մոմավառություն կատարել որ շարունակել իրենց ճանապարհը: Բոլոր այդ ուխտավորները համարում են, որ իրենց նպատակների և ցանկությունների իրականացման համար առավել քն կարևոր է Սուրբ Հարւթյուն մատուռից ստացած օրհնությունն ու զորությունը:

Մհեր Համբարձումյան