Միայն դուռ փակելու համար պաշտոնանկ անելը խելամիտ չէ. Գևորգ Պետրոսյան

ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի՝ «Հայաստանում ուսանողների առջև դռներ փակած ռեկտորներ չեն լինելու» հայտարարության շուրջ զրուցել ենք «Բարգավաճ Հայաստան» խորհրդարանական խմբակցության խատգամավոր, ԵՊՀ իրավաբանական ֆակուլտետի դասախոս Գևորգ Պետոսյանի հետ:

- Հետաքրքիր է՝ ինչպե՞ս եք վերաբերվում վարչապետ Փաշինյանի հայտարարությանը:

- Ռեկտորը, դեկանը, պրոռեկտորը համարվում են վարձու աշխատողներ և նրանց նկատմամբ ցանկացած կարգապահական միջոցառում, այդ թվում՝ պաշտոնից ազատելը, աշխատանքային օրենսդրության շրջանակներում պիտի տեղավորվի: Եթե ռեկտորը դռները փակել է, որ ակտիվիստները չներխուժեն համալսարան, որպեսզի կանխվի հավանական բախումը տարբեր հայացքների տեր երիտասարդների միջև, չեմ կարծում, որ դա հիմք է տվյալ ռեկտորից ազատվելու համար: Ի վերջո, մենք ռեկտորների աշխատանքը գնահատելու ավելի մեծ չափանիշներ ունենք, քան դռներ բացելն ու փակելը: Ես հիմա չեմ կարող ասել, թե Փաշինյանն ինչ է նկատի ունեցել, որ դեպքը, բայց երևույթին գնահատականս միանշանակ է` ռեկտորների հետ աշխատանքը չպիտի գնահատել մեխանիկական երևույթներով: Եթե տվյալ բուհի պրոֆեսորա-դասախոսական անձնակազմը կարողանում է ուսանողներին ներգրավել ուսումնական գործընթացի մեջ, ուսումնառության գործընթացը խախտումներով ու շեղումներով չի ընթանում, և տեսանելի է արդյունքը, բարձր պատրաստվածությունը, ապա չափելին հենց սրանք պետք է լինեն: Շատ ցածր աշխատավարձով աշխատող նվիրյալ դասախոսներ կան, որոնք տասնյակ տարիների դասավանդման փորձ ունեն, բայց այսօր ապրում են ծանր պայմաններում: Այ, եթե նույն բուհի ղեկավարությունը կարողանում է ճիշտ տնօրինել իր միջոցները, ուշադրության կենտրոնում պահել առաջնային հարցերն ու դրանց լուծումներ տալ, դա կլինի նրա աշխատանքի ամենալավ գնահատականը: Մի անգամ դուռ է  բացել կամ փակել, ուրեմն այդ ռեկտորն անելիք չունի... Այդպես չէ: Միայն դուռ փակելու համար այս կամ այն պաշտոնյային պաշտոնանկ անելը խելամիտ չէ:

- Նման հայտարարությունն արդյո՞ք բուհերը քաղաքականացնելու փորձ չէ, քաղաքականացված մի համակարգից մյուսին անցնելու միտում:

- Մեղադրական բաղադրիչ չդնեմ իմ պատասխանի մեջ ու ասեմ` այո, այ սա կոնկրետ Փաշինյանի կամ չգիտեմ ում կողմից քաղաքական վերադասավորումներ անելու փորձ է: Բայց մի բան կարող եմ ասել՝ պետք է լուծումները տրվեն այնքան խելամիտ, որ չստացվի, թե ջրից ելանք, ընկանք ջրհորը: Փառք Աստծո, արդեն իսկ համոզվում ենք, որ հավերժական իշխանություն գոյություն չունի: Ինչպես այս իշխանությունն է քննում նախորդների գործերը, այնպես էլ հաջորդ իշխանությունն է քննելու այսօրվա իշխանության գործերը: Այդ իսկ պատճառով ցանկացած իշխանություն պետք է գիտակցի դա ու վեր կանգնի ամբիցիաներից, տաքարյուն գործողություններից՝ հասկանալով, որ իր գործողությունները, ի վերջո, դառնալու են մեկ այլ իշխանության քննարկման առարկա:

- Համալսարանն անընդհատ ուշադրության կենտրոնում պահելն արդյո՞ք չի խաթարում կրթական պրոցեսը:

- Հանուն ճշմարտության` պետք է ասեմ, որ իրավագիտության ֆակուլտետում այդպիսի գործընթաց չեմ նկատել: Եթե նկատեի, ապա կահազանգեի` իմ սովորության համաձայն: Կոնկրետ մեր ֆակուլտետում այդ խնդիրը չկա, բայց դա չի նշանակում, որ երբևէ չի էլ լինելու: Հնարավոր է` այդ երևույթն այնքան տարածվի, որ արտացոլվի կոնկրետ ֆակուլտետի կամ ֆակուլտետների բնականոն աշխատանքի վրա: Կրթության ոլորտի պատասխանատուները շատ ավելի կարևոր հարցեր ունեն լուծելու: Թող բարի լինեն չմոռանալ իրենց բուն գործառույթները, նախընտրական խոստումներն ու ձեռնամուխ լինեն կրթության ոլորտում առկա հիմնախնդիրները հնարավորինս սեղմ ժամկետներում լուծելուն:

Զրույցը՝ Վրույր Սևակի