Էս ինչո՞վ եք զբաղված

Մինչև Ազգային ժողովի հերթական ընտրությունները մնում է ընդամենը մոտ կես տարի, սակայն քաղաքական դաշտում հերթական «ինտրիգն» է դրվել շրջանառության մեջ: Իշխանություն-ՀԱԿ երկխոսությունը կկայանա, չի կայանա հարցից քաղաքական և դրան մերձ շրջանակները սահուն անցում կատարեցին և սկսեցին ակտիվորեն քննարկել ՀՀԿ-ԲՀԿ իրական կամ հորինովի հակասությունները:

Եվ մեր սերիալասեր ժողովուրդն էլ, կարծես, կլանված հետևում է քաղաքական այս սցենարի զարգացումներին` մոռանալով, որ մի քանի ամիս անց խորհրդարանական ընտրություններ կոչվող միջոցառման ժամանակ որոշվելու է իր, իր ընտանիքի և մերձավորների համար կարևորագույն նշանակություն ունեցող հարցի պատասխանը՝ ո՞ր ուժի ներկայացրած ծրագիրն ու մոտեցումներն են իրատեսական, ո՞ր կուսակցության անցած ճանապարհն ու կադրային ներուժն է ավելի վստահություն ներշնչում, և ո՞ր կազմակերպությունն է, որ, ստանալով ընտրողների ձայների մեծամասնությունը, կկարողանա Հայաստանը դուրս բերել այն տեղապտույտից, որում հայտնվել ենք արդեն մի քանի տարի: Այս հարցերի պատասխաններն են, որ պետք է ընտրողին ներկայացնեն մեր քաղաքական կոչվող ուժերը:

Սակայն նրանց էլ, կարծես, հարցը դադարել է հետաքրքրել, և քաղաքական ու գաղափարական պայքարը փոխարինվել է խմբակային ու անձնական շահերի, ամբիցիաների, մանր ու մեծ բախումներով համեմված, պոպուլիստական հռետորաբանությամբ: Փաստորեն, նրանք դադարել են կատարել այն առաքելությունը, որը պետական համակարգում վերապահված է քաղաքական կուսակցություններին: