Ո՞ւմ է պետք օրենքը

Խղճի ազատության եւ կրոնական կազմակերպությունների մասին օրենքի փոփոխման նախագծի շուրջ շարունակվում են կրքեր բորբոքվել:

Իրավաբանների եւ հոգեբանների միջազգային ասոցիացիայի նախագահ Խաչատուր Մարոզյանը կարծում է, որ այն շատ խայտաբղետ եւ հակասական օրենք է դառնալու, որը մեր պետության շահերից չի բխում. «Օրինակ` հոգեորսությունը չպետք է մտնի օրենք, քանի որ հոգեորսությունը իրավական սահմանում չէ»:

Նա նաեւ մի ուշագրավ համեմատություն արեց. ինչո՞ւ  կրոնական կազմակերպությունը չի կարող գաղտնի գործել. «Չէ որ յուրաքանչյուր մարդ ունի խոստովանության գաղտնիության իրավունք կամ էլ, ինչպես ամրագրվում է Սահմանադրությամբ, նամակագրության գաղտնիության իրավունք»:

«Խաչակիր» ՀԿ-ի խորհրդի նախագահ Գագիկ Սարուխանյանն էլ հակառակվեց` օրենքից մեջբերելով հոգեորսություն ձևակերպումը եւ նշելով, որ օրենքի տեսակետից սահմանումը նորմալ է:

«Ըստ օրենքի նախագծի` հոգեորսության դեպքում գործադրվում է ֆիզիկական կամ հոգեբանական ճնշում, պարտադիր է նաեւ նյութականի մասին խոստումը»,- ասաց Սարուխանյանը` նշելով, որ ամեն դեպքում այսօր հոգեորսությունը իրավական տերմին չէ, ու եթե նախկինում ասում էին խուլիգան, որը որեւէ իրավական տերմինով ձևակերպված չէր, իսկ այժմ քրեական օրենսգրքում իրավական ձեւակերպում է տրված: