Զանգը չկախվեց...

Վերնիսաժի` աղմուկ հանած պատմությունն ավարտվել է այդ տարածքում առեւտուր անող արվեստագետների եւ առեւտրականների հաղթանակով:

Մի քանի շաբաթ փակ մնալուց եւ վերանորոգման աշխատանքներից հետո այսօր Վերնիսաժի տոնավաճառը սկսել է գործել, սակայն ոչինչ չի փոխվել, ավելացել են միայն կապույտ հովանոցները, կանաչ սիզամարգերի երկայնքով ձգվող կանաչ թելերը, ու վերջ: 

Մնացածը նույն է` Հանրապետության փողոցի սկզբնամասում վաճառվող գրքերը, Բուզանդի փողոցի ձախակողմյան հատվածում` օգտագործված հագուստը, կոշկեղենը, սպասքը, ծառից ծառ` չորացող լվացքի պես կախված ասեղնագործված սփռոցները, բարձի երեսները եւ վարագույրները... Վաճառվող նկարներն էլ տեղ-տեղ տեղադրված են սիզամարգերում, թեեւ դա արգելվել էր: Դատարկ է միայն կառավարական 3-րդ մասնաշենքի դիմաց գտնվող տարածքը, որտեղ վաճառքի էին հանվում երկաթեղեն, վարդակներ,  էլեկտրալարեր եւ այլ մանր-մունր իրեր:

Էլ ինչ կարիք կար, որ պարոն քաղաքապետն աղմուկ բարձրացներ ու «ճոխ- ճոխ» խոսեր, թե մենք պետք է Վերնիսաժը հավուր պատշաճի ներկայացնենք Երեւան այցելող հյուրերին: