Տրակտատ ազգի մասին. ազգերը և անկախությունը․ Խաչատուր Ստեփանյան

Ազգը դա ժողովրդի անհատականության դրսևորումն է, որպեսզի այդ անհատականությունը դրսևորվի, ազգը պետք է անկախություն ունենա: Թերևս անհատականության պահպանման մղումով է, որ ազգերը պետք է իրենց մեջ կենսունակություն պահպանեն: Այսինքն պատրաստ լինեն պայքարելու հանուն անկախության ձեռքբերման կամ դրա պահպանման:

Առանց անկախության նույնպես հնարավոր է պահպանել անհատականությունը, բայց այդ դեպքում անհրաժեշտ են մշակույթին հալածող գործոնների, կրոնափոխության պարտադրանքի, խառնամուսնությունների բացառումը:

Այլապես պետք է կանգնել ազատություն կամ մահ երկընտրանքի առջև:

Հայ ազգի ամբողջական պատմությունը անկախության համար պայքարի պատմություն է՝ անկախության նվաճման կամ պահպանման, ասել է, թե անհատականության պահպանման:

Մաս 8

ԱԶԳԱՅԻՆ ԳԻՏԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ

Ազգության հիմքը ազգայնորեն մտածելու եղանակն է: Այսինքն՝ անհատի որևէ ազգին պատկանելը ենթադրում է բացի վերոնշյալ հատկանիշներից նաև համապատասխան ինքնագիտակցության դրսևորում:

Ազգային գիտակցության դրսևորումը դա այն կապերի գիտակցումն է, որոնք անհատին կապում են ազգային հավաքականության հետ, անհատը գիտակցում է ազգային հավաքականության իրավունքները, շահերը, վտանգները: Առանց նման գիտակից անհատների հավաքականությունը չի կարող ազգ լինել:

Խաչատուր Ստեփանյան

ՀՅԴ Հայաստանի ԳՄ անդամ,

Պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր,

Խ. Աբովյանի անվան ՀՊՄՀ համաշխարհային պատմության և նրա դասավանդման մեթոդիկայի ամբիոնի վարիչ