Ես մեղավո՞ր եմ, որ խելք ունեմ ու ճկուն եմ.Սամվել Ալեքսանյան.Hraparak.am

«Ես մեղավո՞ր եմ, որ խելք ունեմ ու ճկուն եմ»։ Սրանք բոլոր իշխանությունների ամենասիրելի ու թերեւս ամենահաջողակ գործարարի՝ Սամվել Ալեքսանյանի խոսքերն են, գրում է Hraparak.am-ը։

«Գործարարին պատահաբար հանդիպեցինք իր նորակառույց «Մեգամոլ»-ում։ Նա նեղսրտած է, որ մարդիկ իր ճկունությունը, բոլոր իշխանությունների հետ խելամիտ հարաբերվելու տաղանդը գնահատելու փոխարեն իրեն քննադատում են, թե ինչու է, ասենք, քաղաքապետարանին «ԿամԱԶ» նվիրել։

«Լա՞վ չի, որ նվիրում են, քաղաքապետին էդքան քննադատում էիք, որ զիբիլի հարցը չի լուծում, հիմա լավ չի՞, որ օգնում են, որ լուծի։ Էնքան գրեցիք, մարդ չի ուզում մի լավ բան անի արդեն, հեսա, որ գործերս մի քիչ լավ լինեն, ավտոբուսներ եմ առնելու, նվիրեմ քաղաքապետարանին»,- մեզ հետ զրույցում «ԿամԱԶ»-ների նվիրատվության թեմայով արդարանում էր Ալեքսանյանը։

Ի դեպ, նա էլ, Հայկ Մարությանի նման, հերքում  է քաղաքապետարանին իր նվերները, թերևս հիշելով, որ քաղաքապետն ասել է՝ «ԿամԱԶ»-ներ նվիրած «Ալեքս ընդ հոլդինգ» ընկերությունն Ալեքսանյանին չի պատկանում։ Ալեքսանյանին ասացինք, որ գնահատում ենք իր անկեղծությունը, բայց ավելի գնահատելի կլիներ, եթե քաղաքապետի ոճով չհերքեր անհերքելին, այլ ավելի ազնիվ լիներ եւ հայտարարեր այն, ինչ բոլորին է հայտնի։ Ալեքսանյանը նաեւ հիշեցրեց, որ ինքը դեռ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանության տարիներից է սկսել բիզնեսով զբաղվել, երբ մետրով կտոր էր վաճառում ու բոլոր իշխանությունների հետ էլ լավ է եղել։ Թերեւս այդտեղ է նրա խելքի ու ճկունության գաղտնիքը։ Դրա համար էլ այսօր ոմանք՝ ոչ այնքան ճկունները, բանտում են կամ հետապնդվում են, իսկ ինքը նոր մոլեր ու գործարաններ է բացում, իշխանական հավաքույթներին է մասնակցում, Նիկոլ Փաշինյանն էլ իր ձեռնարկների բացումն է օրհնում եւ հարկային արտոնություններ տալիս։

Զրույցը, ի դեպ, հենց «ԿամԱԶ»-ների թեմայից սկսվեց, որի ընթացքում նա մեզ հիշեցրեց իր մյուս նվիրատվությունների մասին էլ՝ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամին, այլ հիմնադրամների։

Հիշեցրեց, որ նախորդ իշխանությունների օրոք էլ է միշտ նվիրատվություններ արել, ու դարձյալ մի խոստովանություն արեց․ այդ բարեգործությունները, նվերները, որ արել է, արել է ոչ թե կոռուպցիոն նպատակներով, որպեսզի իր բիզնեսներին արտոնություններ տրվեն, այլ ուղղակի «քթածակ ունի», իր գործերը որ լավ են գնում, ինքն էլ փորձում է երկրի, քաղաքի, պետության համար մի լավ բան անել։ Իհարկե, այդ պետությունն ու երկիրը նրա համար նույնանում են օրվա իշխանության ու երկրի ղեկավարի հետ, դրա համար էլ նրան հիշեցրինք՝ մարդկանց մոտ այն տպավորությունն է, թե Սամվել Ալեքսանյանը բոլոր իշխանությունների անձնական «դրամապանակն է»՝ նա էր սնում Սերժ Սարգսյանին ու նրա թիմին, նա է սնում նաեւ այսօրվա վարչապետին ու նրա թիմին։ Ի դեպ, եթե Սերժ Սարգսյանի օրոք Սամվել Ալեքսանյանը «պալիծիկ» էր, «բիզնեսի հետ կապ չուներ», ուստի խնդրում էր իրեն միայն «պալիծիկայից» հարցեր տալ, ապա հիմա կտրուկ իրավիճակ է փոխվել՝ նա քաղաքական հարցերի չի պատասխանում եւ խնդրում է միայն բիզնեսից հարցնել։ Օրինակ՝ խոսում է «Ալեքս տեքստիլ»-ից, թե ինչպես է զարգացնում այսօր տեքստիլ արդյունաբերությունն ու բազմաթիվ աշխատատեղեր բացում, «Մեգամոլ»-ից, որ նման շքեղ ու «ցիվիլ» կառույց է ստեղծել՝ հիշեցնելով, թե ինչ անմխիթար վիճակ էր նախկինում այդ տարածքում, երբ մոլի փոխարեն Մասիվի շուկան էր գործում։ Ի դեպ, նա այնպես ճկուն էր գովազդում իր արտադրանքը, որ մոլում մի քիչ պտտվելուց հետո վերջը տրվեցինք Ալեքսանյանի մարկետինգային հնարքներին ու նրա տեքստիլի խանութից առեւտուր արեցինք։ Թեպետ նույն արժեքով ավելի լավ բան կարելի էր գտնել մյուս խանութներից, բայց Ալեքսանյանն ամեն գնով համոզում էր, որ օգտվենք հայկական արտադրանքից, պրոպագանդենք տեղականը։

«Այ ցավդ տանեմ, հիմա որ վարչապետը եկել ա, սաղ տեղական ա հագնվում, ես տեղական «Ալեքս» եմ հագնվում, ո՞ւր ա քո «Ալեքս»-ի շորերը։ Հայրենասեր ես, խի՞ չես հագնում։ Էս ստվիտրդ «Ալե՞քս» ա՝ չէ... ասում ես՝ Celio ա, ինչի՞ ես Celio հագնում, թուրքերին հարստացնում, արի հիմա գնանք, ես քեզ լիքը հայկական սվիտեր տամ, նասկի տամ, մայկա ա, տռուսիկ ա․․․ հայրենասիրությունը դրանից ա գալիս, դու դա քարոզի, ոչ թե որ Ալեքսանյանը «ԿամԱԶ» տվեց, էս արեց, էն արեց, փոխանակ գրեք, ոգեւորեք, որ վաղը հինգ հատ էլ ես առնեմ տամ․․․»,- ասաց Ալեքսանյանը՝ ցույց տալով իր հագի 400 հազար դրամ արժողությամբ «Ալեքսի» բաճկոնը։

_Բայց երբ մենք տեսնում ենք, որ այդ նվերների դիմաց հետո շինթույլտվություն են տալիս, ինչ-որ բան եք ստանում, այ, դա արդեն կոռուպցիա է։

_Այ ցավդ տանեմ, ես խոսում եմ իմ մասին՝ էդ ձեւի տարի կա՞, որ ես քաղաքապետարանից երեք-չորս հատ, հինգ հատ թույլատվություն չհանեմ։ Թե՛ տուն սարքեմ, թե՛ ռեստորան սարքեմ, թե՛ սուպերմարկետ սարքեմ, թե՛ զավոդ սարքեմ։

_Ու դրա դիմաց Ձեզնից ոչինչ չե՞ն ուզում։

_Չէ, խի՞ պիտի ուզեն․․․ լսի, ուրեմն էսքան տարի ինձնից ոչ մեկը ոչ մի կոպեկ ո՛չ ուզել են, ո՛չ բան։ Ես քթի ծակ ունեմ, գիտեմ՝ քաղաքապետարանին մի բան պետք ա, ես կառնեմ, նվեր կտամ։ Հնարավոր չի, որ մեզ ասեն՝ էս պեպելնիցան տալիս ենք, էս սալֆետկեն դու պիտի տաս։ Չկա էդձեւ բան, զոռով ի՞նչ եք ուզում։ Հիմա որ դու լինեիր քաղաքապետարանում, վաղը քեզ երկու հատ չէ, հինգ հատ զիբիլի մեքենա տայինք, դու ես քաղաքապետը, քեզ պիտի նստեին քննադատեին, որ դու իմ ձեռից բան ես վերցրել, տեղը թո՞ւղթ ես ստորագրել․․․ Հիմա ամեն ինչ փողի՞ մեջ ա։ Ես քեզ մի բան ասեմ։ Ես տեքստիլի մեջ արտադրություն եմ ստեղծում, գնում տեսնում եմ, որ էդքան մարդ մի գծի վրա աշխատում են, իմ համար միլիարդ արժի։

_Հիմա Դուք ասում եք՝ ոչ մի իշխանություն Ձեզնից բան չի պահանջել, քթածակով ինչ-որ բաներ արել եք։ Այսինքն՝ այս տարիներին կոռուպցիոն որեւէ մեխանիզմ չի՞ եղել, որ Ձեզնից՝ որպես խոշոր գործարարից, որեւէ բան պահանջեն՝ տարածքի, շինարարության, արտոնությունների դիմաց։

_Չէ, չի եղել։

_Այդ դեպքում այդքան նվիրատվություն ինչի՞ համար էիք անում, ասում են՝ Դուք միշտ օրվա իշխանությունների համար դրամապանակի դեր եք տարել։

_Ո՞վ ա ասում, էդ դուք եք ասում, ձեր ընդդիմադիր թերթերն ու սայթերն են ասում։

_Կոռուպցիա չկա՞ Հայաստանում այսօր, պարոն Ալեքսանյան։

_Չէ, չկա։

_Իսկ առա՞ջ։

_Էն վախտ էլ չկար»։