Անտերության է մատնված

«Թանգարանային գիշեր»-ին մասնակից հայաստանյան 60 թանգարաններից 10-ը Լոռիում են:

Տարեցտարի վանաձորցիների հետաքրքրությունը մեծանում է այս նախաձեռնության նկատմամբ: Թանգարանները մինչ ուշ գիշեր բաց են եղել, ընդունել մեծ թվով այցելուներ:

Վանաձորի կերպարվեստի թանգարանում և Ստեփան Զորյանի տուն-թանգարանում տոնական ծրագրեր են կազմակերպվել` քաղաքի կրթական կենտրոնների սաների մասնակցությամբ: Իսկ Լոռի-Փամբակի երկրագիտական թանգարանն էլ սովորականից ավելի մարդաշատ է եղել, տոնական: Տնակային պայմաններն ու փոքրիկ, անշուք ցուցասրահն այս անգամ էլ չեն խանգարել մարդկանց մեծ հոսքին:

Վանաձոր այցելողի մտքով անգամ չի անցնի, որ քաղաքի մի անկյունում ծվարած այս անշուք, հնամաշ տնակներում պահվում են ազգային մշակույթի հնամյա նմուշներ, մեր պատմության գոհարները: Թանգարանը միակ կառույցն է Վանաձորում, որ երկրաշարժից հետո մինչ օրս այդպես էլ սեփական շենքը չունեցավ: Այն մշտապես այս կամ այն կազմակերպության շենքի մի մասում է եղել, տեղափոխվել այստեղ-այնտեղ, տարիներ առաջ էլ, որպես լավագույն տարբերակ, ընտրվել է Վանաձորի նախկին համաբուժարանի տնակային շինությունը: Անզեն աչքով էլ երևում է, որ թանգարանն ապահովված չէ դարերի պատմություն ունեցող նմուշների պահպանման համար անհրաժեշտ տարրական պայմաններով:

Տնօրեն Նաիրա Առաքելյանն այլևս չի ցանկանում խոսել այդ խնդրի մասին, ասում է` ինչ սկսել է թանգարնում աշխատել, պայքարում է սեփական հարկ ունենալու և նմուշները ոչնչացումից փրկելու համար:

Արդեն լուրեր կան, որ կառավարությունը հարցին անդրադարձել է: Քարե շինություն են տրամադրելու, իհարկե, դարձյալ ոչ թանգարանի համար նախատեսված ու կառուցված, բայց ցուցանմուշները գոնե առնետներից ու անձրևներից պաշտպանված կլինեն: Թանգարան բաց երկնքի տակ. սա հենց Լոռի-Փամբակի երկրագիտական թանգարանի համար է ասված: