կարևոր
0 դիտում, 5 տարի առաջ - 2019-03-07 23:55
Առանց Կատեգորիա

Սրտինդ տուր ինձ, բացվիր մինչև գամ

Սրտինդ տուր ինձ, բացվիր մինչև գամ
Սևակ Վարդումյան
 
Օդում կմնան երգերս վաղվա,
Ցնորված գուցե աստղահուզումից՝
Վար կիջնեն մեղմիկ գիշերով պարզկա,
Կխայտան վայրագ, բայց չեն գտնի ինձ:

Խուլ հառաչանքով մեկեն կերգի 
Ծղրիդը՝ սեզի բույրից խենթացած:
Ծաղիկը բոսոր՝ ականջը երգի,
Կօրորի իր հետ բզեզին արբած:

Շիկնած այտերին խտուտը կզգա,
Ու բառս չասված իրեն կհասնի:
Բզեզը նորից շուրթը կբանա
Հանգիցս շիկնած կարմիր կակաչի:

Լուռ կշշնջամ մի վերջին ագամ.
«Հավքերի հետ եմ, թռչում եմ արդեն:
Սրտինդ տուր ինձ, բացվիր մինչև գամ,
Իսկ սերդ-փոշի քամուն է տրվել»:

Խենթ ծաղկափոշին օդում գլորվող
Մեկեն կդողա հոգնատանջ ցավից:
Ի՞նչ էր պատահել, որ վշտից մորմոք
Ծաղիկը սևսիրտ հառաչ էր լալիս: