Ես ինձ Թուրքիայում ավելի ապահով էի զգում, քան թուրքերը, երբ խոսում էին Ցեղասպանությունից. Ադրինե Գրիգորյան

Ռեժիսոր Ադրինե Գրիգորյանը վստահ է, որ նման բան այլեւս չի անի` այդքան պատրաստված չէ, որ էլի իր անձնական պատմությունը կինոյի տեսքով ներկայացնի: Նրա «Վերադարձ դեպի Գյուրուն»  ֆիլմն ընդգրկված է «Ոսկե ծիրան»  կինոփառատոնի «Հայկական համայնապատկեր» ծրագրում:

Այսօր Գրիգորյանը  լրագրողներին պատմեց, որ ֆիլմ նկարահանելու գաղափարը ծնվել է, երբ 2010-ին ծանոթացել է մի թուրքի հետ, ով Գյուրուն գյուղից էր, որտեղից էր նաև Գրիգորյանի պապիկը: Այնուհետև ռեժիսորն իր սցենարը ներկայացրել է «Ոսկե ծիրան»-ի «Հայ-թուրքական կինոպլատֆորմ»-ին և հաղթել, արդյունքում որոշվել է այն կյանքի կոչել:

«Մենք նկարահանումներ իրականացնելու համար մեկնեցինք Թուրքիա` Գյուրուն գյուղ: Ամեն օր ֆիլմի սցենարը փոխվում էր, և ֆիլմը հենց այդ մասին է, թե ինչ խոչընդոտներ են հանդիպում մեզ` որպես հայ, դեպի Գյուրուն գնալու ճանապարհին: Այս պատմությանը, բնականաբար, միաձուլվեց Ցեղասպանության թեման»,- ասաց Գրիգորյանը:

Ռեժիսորը նշեց, որ շատ կուզեր` ֆիլմը Թուրքիայում նույնպես ցուցադրվեր, ինչպես նաև այլ երկրներում: Ֆիլմում, ըստ նրա, առաջ է քաշվում նաև այն թեման, թե ինչպես են Թուրքիայում մարդիկ սկզբում համաձայնում մեզ հետ համագործակցել, բայց հետո վախենում ու հետ են կանգնում:

«Վախենում են, որովհետև մեկին ընտանիքում են վախեցրել, մյուսին` աշխատավայրում, մեկ ուրիշին էլ` համալսարանում: Հետաքրքիրն այն է, որ ես «ցեղասպանություն» բառը երբեք չեմ արտասանում ֆիլմում, իրենք են խոսում այդ մասին, ես ոչ մի կերպ չեմ ճնշել իրենց: Ես ինձ այնտեղ ավելի ապահով էին զգում, քան նրանք, երբ խոսում էին իրենց երկրում Ցեղասպանությունից»,- ասաց նա:

Ռեժիսորի կարծիքով` հիմա Թուրքիայում չեն կարողանում ազատ խոսել, սակայն ինքը հույս ունի, որ տասը տարի հետո ինչ-որ բան կփոխվի, և նրանք կհաղթահարեն բոլոր վախերը: