Իշխանությունն ավելի ու ավելի է հիշեցնում մեկ դերասանի թատրոն

ՀՀ-ի բռնապետական և անկարող իշխանությունը երբեք չի դադարում զարմացնել մեզ՝ վստահ լինելով իր արդարության և անպատժելիության, դասակարգային ատելության մեջ նրանց հանդեպ, ում թալանել և շարունակում է թալանել։

Քաղաքացիական իրավունքներն ու ազատություններն ամբողջ իրավական համակարգի հիմքն են։  Առանց դրանց՝ այլ իրավունքներ չեն կարող գոյություն ունենալ։ Եթե ոչնչացվել են իրավական պետության ինստիտուտները, մարդը չունի ընտրության, խոսքի եւ հավաքների ազատություն իրավունք, նրա մյուս իրավունքների մասին խոսելն ավելորդ է, քանի որ նա չի կարող պաշտպանել դրանք։ Եթե մարդիկ չեն կարող պետությունից պահանջել իրենց իրավունքների պահպանում, ապա նրանք ոչ մի իրական իրավունք չունեն, նույնիսկ եթե այդ իրավունքները ֆորմալ բնույթ են կրում, թեկուզ այն պատճառով, որ ցանկացած կառավարիչ կարող է հեշտությամբ անտեսել քաղաքացիների բոլոր իրավունքները, և նրանք դրա հետ ոչինչ չենք կարող անել։ Ուստի իրավական պետության համար վտանգավոր է իշխանության կենտրոնացումը մեկ մարդու կամ մի խումբ անձանց ձեռքում։ Դրա համար էլ պետք է դիկտատորների կողմից այդքան չսիրված զսպումների ու հակակշիռների համակարգ, այլապես անվերահսկելի իշխող «էլիտան»  երկրում իշխանությունը բռնազավթելու է և մեր իրավունքներն ու ազատությունները միշտ փորձելու է անտեսել։

Դա շատ լավ հասկանում են բռնապետերը, որոնք առաջին հերթին իրենց վերահսկողության տակ են վերցնում ԶԼՄ-ները, ընտրական հանձնաժողովներիշը, դատարանները եւ ուժայիններին։ Բռնապետական համակարգն առաջին հերթին ամեն կերպ խլում է քաղաքացիական իրավունքներն ու ազատությունները։ Հենց հաջողվում է, օրինականությունը կործանվում է, և բարև, բռնապետությո՛ւն։ Բռնապետական երկրներում մարդիկ մեծ մասամբ չեն հասկանում քաղաքացիական իրավունքների և ազատությունների հիմնարար կարևորությունը, հեշտությամբ բաժանվում են դրանցից՝ իրենց պետությունը հանձնելով բռնապետի ձեռքը։ Շատ մարդկանց համար մարդու իրավունքներն ու ազատություններն ամորֆ եւ վերացական բան են, ուստի սկզբունքորեն կարեւոր է բոլորին հասցնել: Յուրաքանչյուր ոք պետք է հասկանա, որ ազատությունը լոկ բառ չէ, այլ կյանքի իրական հիմքը, առանց որի՝ մենք կդառնանք այս համակարգի ծառա։ Կորցնելով անկախ դատարանները ՝ մենք կորցնում ենք մեր բոլոր իրավունքները։  Կորցնելով արդար ընտրությունները՝ մենք կորցնում ենք երկրի ղեկավարներին և քաղաքական կուրսն ընտրելու հնարավորությունը։  Կորցնելով անկախ լրատվամիջոցները, խղճի և հավաքների ազատությունը ՝ մենք կորցնում ենք կառավարչական որոշումների և ճշմարտության տարածման վրա ազդելու հնարավորությունները։

Գնալով գործող իշխանությունն ավելի ու ավելի է հիշեցնում մեկ դերասանի թատրոն։ Փաշինյանական շրջապատը կազմված է նրան նվիրված մարդկանցից և, այսպես կոչված, խորհրդականներից, որոնք նրան ասում են միայն այն, ինչ նա ցանկանում է լսել։

Ցավոք, ՀՀ-ում իրավիճակն անկառավարելի է։ Գործող իշխանությունը շարունակում է երկրի մասնատումը․․․

Մհեր Մելքոնյան

ՀՅԴ Շիրակի Մարզային կոմիտեի ներկայացուցիչ