Արտագաղթ` Ամիրյան 4-ից

Պետական կարիքների համար իրացվող տարածքի բնակիչներ, հանրային գերակա շահ ճանաչված գոտու նախկին բնակիչներ, բազմաբնակարան շենքում բնակարաններ գնած` խաբված բնակիչներ... Այս կարգավիճակներն  անկախացումից հետո այնքան «հոգեհարազատ» են երևանցիներին, որ դրանց  մասին բարձրաձայնելը սովորական է դարձել: Եթե փորձենք վիճակագրական տվյալներ հավաքել վերջին տարիներին կառավարության շենքի կամ նախագահական նստավայրի առջեւ նստացույց անող քաղաքացիների շրջանում` պարզելու, թե ովքեր են բողոքում եւ ինչ խնդիրներ բարձրացվում, կտեսնենք, որ գերակշռում են պետական կարիքների համար բնակարաններից զրկված բնակիչները կամ խաբված գնորդները:

Հյուսիսային պողոտա, Արամի 72-80, Եկմալյան, Բուզանդի, Մաշտոցի 33,  Դավթաշեն 4, 33 թաղամաս,  Ամիրյան 4... Այս հասցեներից յուրաքանչյուրն իր ոդիսականն ունի, և դրանցից գլուխ հանելու համար նախ և առաջ հարկավոր է վարժ տիրապետել մեր երկրի քրեաօլիգարխիկ համակարգին:

Ինչևիցե,  ընթերցողին չխճճելու համար անդրադառնանք վերը նշված հասցեներից մեկին, որին  yerkir.am-ն իր հրապարակումներում ժամանակ առ ժամանակ անդրադառնում է:  

Ուղիղ վեց ամիս առաջ ՀՀ նախագահին ուղղված նամակում պետական կարիքների համար իրացվող տարածք ճանաչված Ամիրյան 4-ի բնակիչները հայտնել էին իրենց մտահոգությունն իշխանությունների անգործության վերաբերյալ: Նրանք այն բնակիչներն են, ովքեր 2005-ին ստիպված էին կնքել անշարժ գույքի իրացման և փոխհատուցման պայմանագրեր, համաձայն որոնց`  30 ամիս հետո պետք է իրենց տների տեղում բնակարան ստանային, բայց... ՀՀ կառավարության երաշխիքով գնված տարածքի տեղում կառուցված շենքի շինարարությունն ավարտին չհասցվեց:  Նամակագիրները նախագահից խնդրել էին գլխավորել սահմանադրական իրավունքի խախտման դեմ իրենց պայքարը և գոնե 6 տարի ուշացումից հետո վերջապես ավարտին հասցնել  այդ չարաբաստիկ շենքի շինարարությունը: Սակայն իրացված տարածքների նախկին բնակիչների հորդորը մնացել է անարձագանք:

Անպատասխան են մնացել նաև այն բնակիչների բողոքները, ովքեր  2006-ին  բնակարաններ էին  գնել Ամիրյան 4/6 հասցեում և նույն բախտին արժանացել: Ի տարբերություն իրացված տարածքի բնակիչների, նրանց չի հաջողվում համախմբվել և միահամուռ ջանքերով թեկուզև նամակ հղել նախագահին կամ խնդրով զբաղվող  պետական մամիններին: Բանն այն է, որ բնակարաններ գնած քաղաքացիներից ոմանք գտնվում են արտերկրում և մյուս գնորդների հետ անմիջական կապի մեջ չեն: Սակայն այս քաղաքացիներն էլ ձեռքերը ծալած չեն նստում: Նրանք էլ երբեմն առանձին-առանձին  հանդես են գալիս բաց նամակով կամ հանդիպում  ֆինանսների նախարարի խորհրդական Հայկ Դավթյանի հետ, նրանից լսում հուսադրիչ պատասխաններ և սպասում շենքի շինարարության ավարտին:

Մեկ այլ տարբերություն ևս. այս քաղաքացիները երբևիցե նստացույց կամ բողոքի ակցիա չեն կազմակերպել: Դա էլ իր բացատրությունն ունի. Ամիրյան 4/6-ում բնակարաններ գնած քաղաքացիները քիչ, թե շատ ապահովված են, և բնակարան ստանալն էլ նրանց համար կենսական պահանջ չէ:  Նկատենք, որ  նրանց  թվում կան  պաշտոնյաներ, օլիգարխներ,  որոնց համար բնակարանն ընդամենը կապիտալ է, և նրանց ունեցվածքի մեջ դրա պակասը գուցեև այնքան  էլ զգացնել չի տալիս: Դա դա բնական է, օրինակ` մեր իշխանությունների համար էլ զգալի չէ օրեցօր աճող գործազրկությունը, աղքատությունը,  արտագաղթը...

Ի դեպ, իրացված տարածքի բնակիչներն այսօր հրապարակայնորեն հայտարարեցին,  որ արտագաղթելու են: Ո'չ համախմբվածությունը և ո'չ էլ ապագայի նկատմամբ հավատը չօգնեցին այս քաղաքացիներին: Նրանք այլևս ո'չ հնարավորություն և ո'չ էլ ցանկություն ունեն սպասելու: 9 տարի սեփական տներից և սեփականությունը տնօրինելու սահմանադրական իրավունքից զրկվելուց հետո բնակիչները խնդրում են Եվրոպական Միության երկրների և ԱՄՆ կառավարություններին ապաստան տրամադրել իրենց: Փաստաթղթերն էլ խոստանում են տրամադրել մոտ ժամանակներս: Պարզվում է նաև, որ Ամիրյան 4-ից արտագաղթը համատարած բնույթ է ստանում:

Մոտ մեկ ամիս առաջ էլ այստեղ փակվեց  ԱԺ ՀՀԿ-ական պատգամավոր Արտակ Սարգսյանին (ՍԱՍ-ի Արտակ) և նրա աջ թևը հանդիսացող` Պետեկամուտների կոմիտեի նախագահի նախկին տեղակալ Արտաշես Բերբույթյանին պատկանող  River Island խանութ-սրահը, իսկ ALDO խանութը տեղափոխվեց: Ամիրյան 4-ում մնացել են միայն  ԱԺ  նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի որդու «Իմպերիում պլազա» ընկերության գրասենյակն ու  հյուրանոցը:

Ի դեպ, այս տարիների ընթացքում վարձած բնակարաններում մահացել է պայմանագիր կնքած 5 ամիրյանցի, 8-ն  էլ արտագաղթել են: Այս տեմպով շարունակվելու դեպքում խնդրահարույց հարցն իր լուծումը կստանա: Ինչպես ասում են` չկա մարդ, չկա պրոբլեմ:

Թագուհի ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ