Հայերենն է մեր անխոցելի վահանը

Այսօր մայրենի լեզվի միջազգային օրն է, որի առթիվ ցանկանում եմ շնորհավորել հայոց լեզվին տիրապետող և դրանով հաղորդակցվող իմ միլիոնավոր հայրենակիցներին ու նուրբճաշակավոր օտարազգի հայագետ բարեկամներին:

Հայերենը չի պատկանում այն լեզուների ցանկին, որոնցով խոսում են հարյուր միլիոնավոր մարդիկ, բայց այն լեզուներից մեկն է, եթե ոչ եզակի, որի պահպանման համար զոհվել են բյուր-բյուր մարդիկ:

Հայերենը մեր ազգային գաղափարախոսության դրոշակն էմեր գոյության ու ինքնուրույնության անառարկելի վկան ու երաշխավորը: Հասկանալու համար, թե ինչ նշանակություն է ունեցել հայերենը հայության համար, միայն պետք է մտաբերել, որ Հայաստանը նվաճողների նվաճողական քաղաքականության կարևորը գործոններից մեկը լեզվի վերացումն է եղել կրոնի ու մշակույթի վերացմանը զուգահեռ:

Հենց մեր մայրենի լեզուն է մեզ հասցրել այսօրվան, հենց մայրենին կարևորելով ենք մենք լույս տվել մեր գլխին կախված սրից, որի կտրողներն ու տերերը վաղուց «հանգստանում» են պատմության փափուկ փոշու տակ:

Մայրենի լեզուն է այն ահեղ կայծակը, հզոր որոտը, որ շատ-շատ անգամներ դրդել է մեզ հառնել մոխիրներից ու ապրել, ապրել, ապրել:

Աշխարհահռչակ արևելագետ, ազգագրագետ Ն. Մառը անթերի է բնորոշում լեզուն.

«Հայ լեզուն է այն սարսափելի ուժը, որին ընդդեմ տկար են նաև միլիոնավոր բարբարոսների սվինները: Լեզուն է ազգությանց դրոշակը, լեզուն է նոցա որպիսության և վիճակի հայտարարը»:

Վերհիշելով Մառին, ուզում եմ մեջբերել նաև մեր կողքին ապրող եզակի հայ մտավորականներից մեկիՍ. Սրապիոնյանի դիպուկ հարցադրում-պնդումը. «Վերցրեք ինձանից հայոց լեզուն, մշակույթը, կրոնը և փորձեք գեթ մեկ տարբերություն գտնել իմ ու վրացու, ռուսի կամ անգլիացու միջև»: Ուստի մեր ուղեղներում վերահաստատենք այն միտքը, որ լեզուն է ազգի գոյության ու կարևորության կարևոր կռվաններից մեկը, լեզուն է մեզ կյանքի կոչողը, մարտակոչ անողն ու նորանոր հաղթանակների տանողը:

Այսուհետ և ընդմիշտ հայերենը պետք է լինի էլ ավելի բարձրում, քան երբևէ եղել է, քանի որ այսօր ազգային դիմագծերի աղճատման այս դարում, մաքուր, ազգային մտածողության բոլոր տարրերն ընդգրկող կենտրոնաձիգ լեզուն է մեր վահանը, որով պետք է պաշտպանենք մեր մշակույթը, այսինքն` մեզ:

Լեզուն պետք է Հայաստանում ու աշխարհում ապրող ավելի քան տասը միլիոն հայերի համար լինի անառարկելի արժեք և անքննելի հեղինակություն, և նա, լինի բարձր իշխանավոր, թե հասարակ հողագործ, ով կհամարձակվի իր որոշումներով ու մոտեցումներով նվազեցնել լեզվի կարևորությունը, պետք է օտարվի հայությունից` և’ հայրենիքում, և’ երկրագնդի վրա ապրող ցանկացած հայ համայնքից:

Շնորհավո’ր մեր մայրենիի տոնը:

Ապրենք հայերե’ն:

Ապրենք հայօրե’ն:

 Գևորգ Գյուլումյան

Աղբյուրը՝ azgonline.am