Հաղթանակի մեջ լուրջ հոգեբանական տարր կա, որը պետք է մարսի ոչ միայն պարտվող, այլև` հաղթող կողմը. Երվանդ Մանարյան

Հաղթանակների մեջ լուրջ հոգեբանական տարրեր կան, որոնք պետք է մարսեն ոչ միայն պարտվող, այլ նաև հաղթող կողմը. yerkir.am-ի հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ Երվանդ Մանարյանը:

Նա, շնորհավորելով Հաղթանակի 70-րդ տարեդարձի, ԼՂՀ պաշտպանության բանակի և Շուշիի ազատագրման օրվա առթիվ, նշեց, որ մենք չենք խորանում այն հարցի մեջ, որ երկրի տեր դառնալը կատակ բան չէ:

«Ավելին, մեզանից շատերը կարծես թե մի փոքր շփոթված են այդ հարցում` և՛ տեր են, և՛ զարմանում են, թե ինչպես կարող էր նման բան լինել, որովհետև այդ զգացմունքից հեռու էին` մանավանդ նրանք, ովքեր դրսում էին ապրում: Հաղթանակների շնորհիվ` շատ բան է փոխվել մեր կյանքում` և՛ բուն ժողովրդի զգացումներում, և՛ հայրենադարձների մոտ»,-ասում է Մանարյանը:

Ըստ նրա` այդ փոփոխությունները դեպի լավն են, թեև թվում է, որ առանձին դժվարություններն են որոշիչ դեր խաղում.«Չէ, այդպես չէ, այդ դժվարությւոններն ամեն տեղ էլ կան… Հաղթահարելը ծանր բան է, հաղթահարել` նշանակում է` ձեռք բերել նոր բան, բայց, միաժամանակ, հրաժարվել հնից: Նորը ձեռք բերելուն, ոչինչ, մի կերպ հարմարվում ես, հետո այն կամաց-կամաց դառնում է բնական, իսկ հնից հրաժարվելը դժվար է. դժվար է հրաժարվել մի բանից, որը քո սովորույթն է եղել, բայց այն ակամա է տեղի ունենում: Յուրաքանչյուր հաղթանակ ոչ միայն ձեռքբերում է, այլև` հրաժարում»: