Ներքին ջլատում

Երկու օր առաջ աշխարհասփյուռ հայությունը հերթական անգամ ոգեկոչեց Մեծ եղեռնի զոհերի հիշատակը: Աշխարհի տարբեր մայրաքաղաքներում փողոց դուրս եկած տասնյակ և հարյուրհազարավոր հայորդիներ ևս մեկ անգամ իրենց վճռականությունը ցույց տվեցին՝ շարունակել տասնամյակներ առաջ սկսված պայքարը մինչև վերջնական հաղթանակ, մինչև արդարության վերականգնում և հատուցում:

Պայքարը շարունակելու վճռականությունն արտահայտվեց` չնայած 3 տարի առաջ Ապրիլ 24-ի նախօրյակին սկսված և հայության պայքարը մի քանի անգամ դժվարացրած, հայության տարբեր հատվածների միասնականությունը խարխլող մոտեցումների: Մեր ժողովրդի անժամանցելի իրավունքներն ու ռազմավարական շահերը վտանգող դրույթներ պարունակող փաստաթղթերը բազմաթիվ անպատասխան հարցեր առաջացրին:

Անցած երեք տարիներն ապացուցեցին այն, ինչի մասին հնչում էին նախազգուշացումներ՝ փաստաթղթերը կօգտագործվեն օտարների, և որ հատկապես վտանգավոր է՝ թուրքերի կողմից, մինչդեռ հայությունը ոչինչ չի ստանա դրանց դիմաց: Երեք տարիներն էլ, կարծես, բավարար ժամանակ էր գործընթացի նախաձեռնողների ու գործադրողների համար՝ համոզվելու՝ հնչած փաստարկները և զգուշացումները արդարացի էին:

Սակայն երկրի նախագահը, չնայած անպտուղ ու վտանգավոր այս գործընթացը դադարեցնելու պատրաստակամության մասին իր հայտարարությանը, այս տարի էլ որևէ քայլ չարեց մեր միասնականությունը վերականգնելու և ամբողջական ներուժը մեկ անգամ ևս համախմբելու ուղղությամբ: