Էդ խալխ ա, էդ իմ ժողովուրդը չի. Ռուբեն Հախվերդյան

Բոլորն են զզվել երկրում տիրող շոու-բիզնեսային այս իրավիճակից. ապացույցը սոցիալական ցանցերում տիրող իրարանցումն է եւ մասնագիտական քննարկումները`ակումբներում:

Այս անգամ երգահաններ Ռուբեն Հախվերդյանն ու Դավիթ Ամալյանը լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ խոսեցին Հայաստանի ներքին կյանքում եւ շոու-բիզնեսում ստեղծված իրավիճակի մասին՝ քննարկելով նաեւ «Տաշիր 2011» համերգ-մրցանակաբաշխությունը:

«Մեր ղեկավարները, ղեկավարիկներն ու ղեկավարյակները բոլորն էլ լսում են, թե ռուս դյադյան ինչ կասի վերևից, որ անեն: Այսքան ժամանակ Հայաստանի նախագահներից ոչ ոք դեռ չի դիմել ժողովրդին եւ չի ասել՝ ներողություն, ժողովո'ւրդ, էս ինչ հարցով սխալ ենք եղել»,-ասաց Ռ. Հախվերդյանը:

Նրա կարծիքով` եթե ուզում ես նոր լուր իմանալ, պետք է ուղղակի տաքսի նստել ու զրուցել վարորդի հետ:

Հախվերդյանի խոսքերով՝ այսօր կասկածելի անցյալով երգչուհիներ են ի հայտ եկել, ովքեր երգում են՝ «ջան-ջան-ջան, բադրիջան», եւ ժողովրդի մի մասը մեկնել է երկրից եւ մնացել է ժողովրդի այն հատվածը, որը «Արմենչիկ-մարմենչիկ» է լսում ու ձեռքերով պարում: «Էդ իմ ժողովուրդը չի, էդ խալխ ա»,- ասաց նա:

Հախվերդյանը հայերին խորհուրդ տվեց Սթինգի ու Շադեի երգերը լսել՝ ասելով. «Եթե անգլերեն ա լսում ու չի հասկանում, հայերեն ա լսում ու էլի չի հասկանում` ավելի լավ ա` անգլերեն լսել ու լավը լսել»:

Վերջինս նշեց նաեւ, որ Հայաստանի համար պատերազմը չի ավարտվել, այն դեռ շարունակվում է, քանի որ մեր միջի թշնամին ավելի սարսափելի է, քան` թուրքը, որովհետեւ «թուրքը գիտես, որ քո ափաշքյարա թշնամին ա, բայց սրանք մեզ թիկունքից են խփում»:

«Այսինքն` մեզ վախացնում են, որ եթե հանկարծ դուք պահանջեցիք պրեզիդենտի հրաժարականը եւ այլն, էդ ժամանակ կարող ա ադրբեջնացիները պատերազմ սկսեն: Դա դեռ Լեւոնի ժամանակվանից կա: Եվ դրանից օգտվելով` մեր իշխանավորները լավ էլ կլպում են ժողովրդին, ավելի են մեծացնում իրանց գերշահույթները»:

Հախվերդյանի խոսքով` սեւ ջիպերն են այսօր հայ պատգամավորներին զարդարում, իսկ երեսփոխան բառը շատ է սազում այսօրվա պատգամավորներին, քանի որ նրանցից շատ շատերը ՀՀՇ-ից էին, հետո իրանց երեսը փոխեցին ու դարձան հանրապետական: Հախվերդյանը կարծում է, որ սովետի ազդեցությունը դեռ զգացվում է Հայաստանում, իսկ մեր ղեկավարներն էլ այդ ազդեցության կրողներն են. «Ոնց որ Մերսեդեսի մեջ դնեմ 24-ի մատոռ, ասեմ` Մերսեդես եմ»:

Ինչ վերաբերում է «Տաշիր-2011»-ին` Հախվերդյանն ասաց, որ չի նայել այդ միջոցառումը.«Նայելու բան էր, որ նայեի»:

Դավիթ Ամալյանը խոսելով մրցույթի բնակարանների նվիրատվության հրավառությանից` նշեց, որ մինչեւ այդ այնքան ավելի լուրջ պրոբլեմներ կային` ինչո՞ւ հենց տուն ստանալուց խնդիրը նկատեցինք եւ նոր բարձրաձայնեցինք:

«Մինչեւ էդ` հոգեւոր սնունդ էին փչացնում, ոչ մեկ չէր ասում` էս տեքստով երգը ինչի՞ ա եթեր գնում, էս ցածր որակի մեղեդին ինչի՞ ա եթեր գնում, դրան ոչ ոք ուշադրություն չէր դարձնում, բայց հենց հանկարծ տուն տվեցին, պարզվեց… Պետք ա ակունքը գտնենք, ակունքը, այսինքն` ինչից ա, որ էդպես ա եղել, որ շոու-բիզնեսը դարձել ա բոլորիս տան խոսակցության նյութը»:

Ամալյանի համոզմամբ` սխալ է շոու-բիզնես ասելով միայն երգարվեստը հասկանալ. ուր մնաց մեր իրական մտավորականի չափանիշը:

«Մենք մեր արժեքը չհասկացանք, դրա համար դավաճանությունն անընդհատ իշխում է մեր հասարակության մեջ, որովհետեւ մենք մեր դեմքը չունենք: Ես կուզեի, որ գար ժամանակ ու մենք ինչ-որ արժեք ներկայացող լինեինք: Մեր անհատները գնում են դրսերում ու ինչ-որ արժեք են ներկայացնում: Բայց երբեք մենք էդ անհատական միասնությունը չենք ունեցել»,- նշեց նա:

Դավիթ Ամալյանը ասաց նաեւ, որ մենք ինքնաճանաչման խնդիր ունենք.«Եթե ես նախարար լինեի /հեռու ինձնից/, ոնց երգելուց փոխարեն` ինչ երգելն առաջ կտանեի»,-ասաց Ամալյանը:

«Այս ամենի պատճառը տգիտությունն է, իսկ հարցը լուծել պետք է, եթե ոչ խաղաղ, ապա` ահաբեկչության միջոցով».-այսպես է կարծում Հախվերդյանը, իսկ, ահա, Ամալյանը ահաբեկչության միջոցով հարցի լուծման տարբերակին չհամաձայնեց.«Ես դեմ եմ ահաբեկչությանը. պետք է ուղղակի անտարբերություն դրսեւորել ամեն ինչի հանդեպ, եւ պետք է մշակութային որակի կտրուկ հեղափոխություն լինի»,-ասաց Ամալյանը: