ՀՀ-ում իշխանությունները նախապատրաստվում են հասարակության մեջ ազատամտությունը ճնշելու, նոր զիջումների ու խայտառակ «խաղաղության»․ Մհեր Մելքոնյան

Գործող իշխանական խմբակի սուտը և կեղծիքը ճանապարհ են բացում դեպի նոր պատերազմ։

Իշխանությունը զավթելուց և ռեպրեսիվ օրենքներ ընդունելուց հետո, ՀՀ-ի վարչապետի աթոռը զավթած անձնավորության ղեկավարությամբ կառավարությունը ձեռնամուխ եղավ երկրում իշխանությունների կողմից չվերահսկվող, ընդդիմադիր զանգվածային լրատվամիջոցների և լրագրության ոչնչացմանը:

Վերջին վեց տարիների ընթացքում իրավիճակն այնպես է զարգացել մեր երկրում, որ իսկապես վտանգավոր է դարձել իրական լրագրությամբ զբաղվելը, մարդկանց ազատորեն պատմել ներկայիս համակարգի բուն էության, կոռուպցիայի ու անօրինությունների մասին։

Այսօր էլ օրենսդրական ամենաթողությունից արբած իշխանությունն անցել է մամուլի վրա աննախադեպ հարձակման։ Մտացածին պատրվակներով առանձին լրագրողներին ու ամբողջ պարբերականներին անվանում են «օտարերկրյա գործակալներ», մեղադրում են «անցանկալի» կամ «ծայրահեղական» կազմակերպությունների հետ կապ ունենալու մեջ, արգելափակում են խմբագրություններին աշխատանքը շարունակելու բոլոր հնարավորությունները, իսկ լրագրողներին, ըստ էության, աշխատում են, դուրս մղել եթե ոչ երկրից, ապա մասնագիտությունից։

Ինչո՞ւ է Հայաստանի իշխանությունը, որն այս կամ այն ​​կերպ կլանել և վերահսկում է երկրի գրեթե բոլոր տեղեկատվական ալիքները, այդ թվում՝ հեռուստատեսությունը, ռադիոն, թերթերը և ինտերնետը, այդքան վախենում այն ​​լրագրողներից, ովքեր դեռ համարձակվում են ասել իրականը և այն, ինչ մտածում են։

Բավական պատճառներ կան հավատալու, որ Հայաստանում իշխանությունները նախապատրաստվում են հասարակության մեջ ազատամտությունը ճնշելու հաջորդ, նույնիսկ ավելի ռեպրեսիվ փուլին և, հնարավոր է, նոր զիջումների և խայտառակ «խաղաղության»։

2018 թվականի իշխանազավթումից ի վեր ՔՊ-ական խմբակը վարում է Հայաստանի ՝ որպես պետության, ժողովրդի ՝ որպես պատմական համայնքի, քաղաքացիական իրավունքների և ազատությունների՝ որպես ժողովրդավարության սկզբունքի ոչնչացման քաղաքականություն։

Պետական ​​լրատվամիջոցներում սրվում է ատելության մթնոլորտը, թշնամանք է սերմանվում բոլորի նկատմամբ, ովքեր չեն կիսում իրենց թշնամական քաղաքականությունը մեր հանրապետության նկատմամբ։

Պե՞տք է ասեմ, որ սուտը զիջումների և նոր կապիտուլյացիոն պայմանագրի նախապատրաստման ամենակարևոր գործիքն է:

Եվ որքան շատ է պետական ​​սուտը, այնքան ավելի վտանգավոր են դառնում իշխանության համար մարդիկ, ովքեր կարողանում են ասել ճշմարտությունն այն ամենի մասին ինչ տեղի է ունենում մեր հանրապետության շուրջ։

Իշխանությունները նրանց դեմ պայքարելու են նպատակաուղղված և իրենց հասանելիք բոլոր միջոցներով։

Չհամակերպվելը, պայքարի ձգտումը, ճշմարտությունն ասելը և, իհարկե, իշխանական սուտը բացահայտելը՝ նոր զիջումները կանխելու գլխավոր գրավականն են։

Մհեր Մելքոնյան

ՀՅԴ Շիրակի Մարզային կոմիտեի ներկայացուցիչ, ԱԺ  «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր