Հանրահավաքում մի բան կատարվեց, ինչը վրիպեց բոլորի աչքից. դիտարկում

Ճտերը գարնանն են հաշվում։
( Շատ եք կարդացել այս արտահայտությունը):

Երեկվա միտինգը ջրբաժան էր։
Երեկվանը հանրահավաք չէր, կար հայտարարություն, կոչ, ուղերձ, տրանսպարանտ։
Սպասում էի նման իրադարձության ու կային կարծիքներ, որ չի աշխատի, որ լավ չի աշխատի։ Էդ կարծիքները մասսայական էին ու նաև առանձնազրույցի տեսքով։
Բայց երեկ մի բան կատարվեց, ինչը վրիպեց բոլորի աչքերից։ Ընդդիմադիր թևը ուժ տեսավ։ Մարդիկ տեսան, որ մենակ չեն։

ՏԻՄ մակարդակում իշխանության տապալումն արդեն հուշում էր, որ իշխանական բաստիոնները զրոյանում են։ Այլ բան է, թե ինչ ալիք է խփելու, որ տեղերում ևս մարդիկ ելնել ոտքի։
Տարիների փորձով հուշում է, որ այս անգամ չի լինի երկրով մեկ ու փողոց առ փողոց։ ՀՀ ապագան կորոշվի Երևանում։
ՏԻՄ ընթացքում իշխանությանը դեմ գնացողներն ուղղակի անտարբերության մեջ են հայտնվել և որևէ խմբակային նախաձեռնություն չեն ունենա։
Տեղերում ցանկացած խնդիր սոցիալական է։

Բայց երեկվա միտինգը մի շատ կարևոր բան էլ ուներ իր մեջ և անսպասելի արդյունք տվեց։
Նույն կերպ դետոնատիվ բռնկումները անսպասելի զարգանալու են և որևէ կոնստրուկտիվ բան սպասել կամ պլանավորել պետք չէ։ Ուղղակի պտի մնալ ալիքի վրա։

Սպասենք Նիկոլի հարցազրույցին.....

Արթուր Գևորգյան
Քանդակագործ