Հեռուստամեկնաբան Գոհար Սրապիոնյանը գրում է.
«Արցախը դժգույն-դժբախտ դարձրածները սեպտեբերի 21-ին՝ չեղած, անորոշ սահմաններով երկրի (ըստ էության՝ ընդամենը տարածքի) անկախության օրը «գունեղ» տոն են հայտարարել՝ 4 օր ոչ աշխատանքային է լինելու:
Անկախության հռչակագիրն ասֆալտին փռածները անկախության օրը «գունեղ տոն» են հայտարարում՝ հերթական անգամ ժողջանին թմրեցնելու, «ինչ ա եղել որ» բրիտանական տեխնոլոգիային ենթարկեցնելու, հմեկյան սինգապուրյան իմիտացիան ժողջանի մոտ ամրապնդելու ու ըստ այնմ՝ բոլորին երջանիկ հոգեվիճակում( թմրած) կառափնարան տանելու համար:
Ընդամենը՝ որ ազգը գլխատվելու գնալիս չընդդիմանա ու ավելորդ դժվարություն իրենց համար չստեղծի:
Ես բոյկոտում եմ այդ «տոնը»:
փոխանակում եմ այդ գունեղ ուտուշ-խմուշը դժգույն մի քաղաքի հետ, որն այդպես էլ սրտիս զարկերից, ուղեղիս ծալքերից, արյանս հոսքից ու դնթ գենեզիցս դուրս չի գալու:
Ես բոյկոտում եմ ուլանալ հայրենիքս ուրացածների առջև:
Ինձ համար անկախության օր չկա, քանի դեռ երկիրս օտար լծի օկուպացիայի տակ է:
Ինձ համար գունեղ է լինելու մեկ միակ օր: Ու հավատում եմ, որ այդ օրը գալու է:
Ոչինչ հավերժ չէ»: