Կուզեի իմ մանկության Երեւանը տեսնել նորովի. Ռուզաննա Սիրունյան

Yerkir.am-ի զրուցակիցն է Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի տնօրեն, ՀՀԿ ցուցակով Երեւանի ավագանու անդամի թեկնածու առաջադրված Ռուզաննա Սիրունյանը:

-Ինչո՞ւ որոշեցիք դառնալ ավագանու անդամ:

-Ես ունեմ իմ սկզբունքները եւ իմ համակրանքը գործող քաղաքապետի հանդեպ, եւ երբ ստացա առաջարկը, մերժել չկարողացա: Ես կարծում եմ, որ ցանկացած քաղաքացի իրավունք ունի իր խոսքն ասելու, և ես այնքան եմ հասունացել, որ ինչ-որ ասելիք ունեմ իմ քաղաքի համար` գոնե մշակութային դաշտում:

-Ի՞նչ նախաձեռնություններով եք պատրաստվում հանդես գալ:

-Շատ գործեր են արվել վերջին 4 տարիների ընթացքում, և դեռ կան անելիքներ` սկսած կանաչապատումից, փողոցներից, վերելակների նորոգումից, ծայրամասային շրջանների բարեկարգումից: Ես պատրաստ եմ լսել ցանկացած առաջարկ ու խնդիր և արձագանքել դրանց, քանի որ ավագանու յուրաքանչյուր անդամ պետք է լսի ժողովրդի ձայնը: Բնականաբար, նման խնդիրների կողքով չես կարող անտարբեր անցնել, բայց ես կուզեի մշակութային մասով ավելի հետաքրքիր դառնար իմ քաղաքը: Օրինակ, եթե վերցնեմ ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի հետ կապված իմ ծրագրերը, կուզեինք ունենալ երաժշտական ակադեմիա /արդեն մի քանի տարի է/ եւ մինչ այս էլ խոսում էինք քաղաքապետի հետ տեղի հարցը լուծելու համար: Մենք պետք է ունենանք այնպիսի երեխաներ, որ գոնե 6-7 տարի հետո նվագեն մեր նվագախմբերում: Ես չեմ կարծում, որ սա շատ անձնավորված պահանջ է, քանի որ գալիք սերնդի հարցը լուրջ է, եւ ակադեմիան միայն ֆիլհարմոնիկի խնդիրը չի լուծելու:

-Ո՞ր համայնքում եք բնակվում, եւ կոնկրետ Ձեր համայնքում ի՞նչ խնդիրներ կան, որոնց հետ գրեթե ամեն օր առնչվում եք` որպես քաղաքացի:

-Ապրում եմ Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքում` Կենդանաբանական այգու դիմաց: Աղբահանության խնդիր կար ամբողջ Մյասնիկյան պողոտայում, եւ ամիսներ առաջ դիմեցինք գործող քաղաքապետին, եւ նա շատ արագ լուծեց խնդիրը: Շատ մոտ ապրելով Կենդանաբանական այգուն՝ պատրաստ եմ այգու հարցերի հետ կապված միջամտել, քանի որ ուզում եմ, որ մեր Կենդանաբանական այգին էլ միջազգային ստանդարտներին համապատասխանի:

-Ավագանու անդամը պետք է համագործակցի թաղային ավագանու անդամների հետ, եւ այս դեպքում արդեն կարեւոր չէ, թե վերջինս որ թեւի ներկայացուցիչ կլինի, պատրա՞ստ եք նման համագործակցության:

-Անպայման: Ես, ընդհանրապես, չեմ հասկանում թե որտեղի՞ց է գալիս ընդդիմության անհանդուրժողականությունը: Ես խաղաղասեր մարդ եմ եւ մտածում եմ, որ եթե մի բան արվում է իմ քաղաքի համար, որտեղ ես 50 տարի ապրում եմ, պետք է առաջնային լինեն ոչ թե իշխանության կամ ընդդիմության շահերը, այլ մեր քաղաքի: Մի տեսակ բարություն եմ ուզում մեր քաղաքում ձեւավորվի, որ մարդիկ իրար նայելիս ժպտան, քանի որ միասին մենք շատ հարցեր կարող ենք լուծել: Քաղաքի տեսքը պետք է պահպանել, կանաչ տարածքները ավելացնել, տանիքների հարցը լուծել. սրանք բոլորն էլ առաջնային հարցեր են:

-Որքանո՞վ է քարոզարշավը նպաստում, որ ծանոթանաք բնակիչների խնդիրներին:

-Ինձ դուր է գալիս քարոզարշավի այս ձեւը, երբ կարողանում ես մարդկանց հետ անմիջական շփման մեջ մտնել: Ուզում եմ՝ մարդիկ հավատան, որ իրենց խնդիրները իսկապես լուծվելու են, քանի որ հաջողված օրինակներ տեսել եմ: Երեւան ասելիս ամպագոռգոռ բաներ չպետք է հասկանալ, քանի որ երբ ասում ենք քաղաք, մենք միայն չենք հասկանում կանաչ տարածք, շենք ու բույս, այլ մարդիկ, որոնք ունեն մի շարք խնդիրներ, որոնց պետք է լուծում տալ:

-Ո՞րն է ՀՀԿ-ի առավելությունը, եւ ինչո՞ւ պետք է ընտրողը ձայն տա հենց ՀՀԿ-ին:

-Ինձ շատ է դուր գալիս այն, որ, օրինակ, ՀՀԿ-ի ցուցակում եղել են և հիմա էլ առաջադրված են մարդիկ, ովքեր կուսակցական չեն` Սմբատ Լպուտյանը, Հովհաննես Թոքմաջյանը, Հայկ Դեմոյանը… Հասկանում ես, որ Տարոն Մարգարյանը հավաքել է թիմ ոչ թե նրա համար, որ ինչ ասի, բոլորը գլխով հաստատեն, այլ մարդկանց կարծիքը լսելու համար: Ես ավելի շատ կուզեի տեսնել իմ մանկության Երեւանը նորովի: Պետք է ամեն ինչ անենք, որ ունենանք ավելի լավ Երևան՝ ավանդույթներով ու մշակութային կոթողներով, արդի մտածողությամբ ու հոգատար հայերով:

Զրուցեց Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ