Դեռ վաղ է ուրախանալ

Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի` 1936թ. հետո թուրքական պետությանն անցած քրիստոնեական համայնքներին պատկանող գույքը վերադարձնելու հայտարարությունը բավական տարաբնույթ կարծիքների տեղիք տվեց: Շատերը, հատկապես` Պոլսի հայ համայնքը գովելի համարեցին Թուրքիայի այս քայլը, իսկ մեր քաղաքագետները կամ թուրքագետները մեծ մասամբ պնդում են, որ դա ընդամենը PR էր` կեղծ ու դրսի աչքը փակող:

Թուրքագետ Ռուբեն Մելքոնյանը նույնպես կարծում է, որ Թուրքիայի նման քայլն ավելի շատ քարոզչական նշանակություն ունի, քան նյութական օգուտ կարող է բերել համայնքներին:

«Ես կասկածանքով եմ վերաբերվում Թուրքիայի հայտարարության անկեղծությանը, քանի որ իրականում այդ հայտարարությունը ոչ թե հստակություն, այլ ավելի շատ հարցականներ մտցրեց: Կարծում եմ, որ այն ավելի շատ երկպառակտության հիմքեր ստեղծեց, քանի որ այն կալվածքները, որոնք վերադարձվելու են, բնականաբար, առաջացնելու են որոշակի խմբերի շահախնդրություն»,- yerkir.am-ի հետ զրույցում ասաց թուրքագետը:

Մելքոնյանը դեմ է կարծիքին, որ այդ հայտարարությունը հստակ «պրոհայկական» է, այսինքն` դրա հետեւանքները միանշանակ դրական չի գնահատում:

Նրա խոսքով` Թուրքիան ներկայումս ակտիվորեն աշխատում է իր արտաքին իմիջի վրա, ինչի մեջ կարեւոր դեր է կատարում հանդուրժող պետության կարգավիճակը, եւ այս քայլերը, նաեւ եկեղեցիների վերանորոգումը, բնականաբար, նպաստելու եւ ծառայելու են այդ իմիջի ստեղծմանը:

Հոկտեմբերին սպասվում է Թուրքիայի` Եվրամիության անդամակցության հաշվետվության հրապարակումը, եւ Մելքոնյանի կարծիքով` այս համատեքսում Թուրքիայի որոշումը նույնպես կօգտագործվի որպես Թուրքիայի իմիջի բարելավմանն ուղղված քայլ: «Ուղղակի Պոլսո համայնքում, երբեմն նաեւ հայկական շրջանակներում հնչող դրական կամ հիացական կարծիքները, ըստ իս, դեռեւս վաղ են եւ ոչ արդարացի»,- ասաց նա: