Օլիմպիական գաղափարը սպանությո՞ւն է քարոզում

Սիրողական բռնցքամարտի միջազգային ֆեդերացիան՝ AIBA-ն, մտադիր է  հրաժարվել պաշտպանիչ սաղավարտների կիրառումից: Վերջին անգամ սիրողական բռնցքամարտիկները սաղավարտով կմենամարտեն 2012թ. Լոնդոնի օլիմպիական խաղերի ժամանակ: Իսկ արդեն Լոնդոնում կկիրառվի մրցավարության նոր համակարգ, որը զերծ կլինի կասկածելի որոշումներից:

Հետաքրքիր է`ո՞րն է նման որոշման շարժառիթը: Առանց սաղավարտի մարզիկներն ուղղակի կվտանգեն իրենց կյանքը, չնայած, որ դրա առկայությամբ էլ է վտանգը մեծ: Դժվար թե որևէ մեկը ցանկանա հաշմանդամ դառնալ կամ մեռնել  հանուն մեդալի և ազգային հիմնը հնչեցնելու: Այս պարագայում գոնե պրոֆեսիոնալները փող են աշխատում, փող` կյանքի  հաշվին...

Որոշման ենթատեքստը սա է. «Գնացե՛ք, փողոցներում կամ էլ ակումբներում փողով կռիվ արեք»: Եթե այսպես չէ, ապա ինչպե՞ս է: 

Անատոմիային փոքր-ինչ տիրապետող ցանկացած մարդ գիտե, որ գլխի նյարդային բջիջները մեկ  թեթև հարվածից մահանում և այլևս չեն վերականգնվում: 

Այսինքն` խրախուսենք կյանքը վտանգելը կամ սպանությունը, դեռ սա էլ բավական չէ` կոչենք սպո՞րտ կամ, որ ավելի վատ է՝ օլիմպիական մարզաձև:

Տեսնես երբվանի՞ց է օլիմպիական գաղափարը սպանություն քարոզում:

Անի ՄԵՋԼՈՒՄՅԱՆ