ԵՐԿԻՐ. Խիստ պատասխանատու վերաբերմունք

Այն քարոզչական արշավը, որն սկսվել է գյուղատնտեսությունը վերակենդանացնելու շուրջ, ավելի շատ հիշեցնում է ջրահեղձին արհեստական շնչառություն տալու հապշտապ բեմադրված ներկայացում:

Բայց քանի որ սույն բեմադրությունը ոտքի վրա էր պատրաստվել, դերասաններն էլ, բնականաբար, շատ վատ են խաղում: Մինչդեռ խաղալու կարիք չէր լինի առհասարակ, եթե ամեն չինովնիկ բարեխղճորեն իր գործն աներ:

Գյուղացու համար կարևորն այն չէ` հասարակ «ժիլետ» հագած վարչապե՞տն է գյուղեգյուղ ընկնում` իրենց դարդին դարման անելու, թե, ասենք, մարզպետարանի գյուղատնտեսության վարչության առաջին կարգի մասնագետը: Կարևորն այն է, թե դրանից ինչ արդյունք կլինի:

Երբ նախագահը պահանջեց կոնկրետ արդյունքներ, գյուղատնտեսության նախարարության ողջ աշխատակազմը հայտարարեց, թե դրանք չապահովելու դեպքում ողջ կազմով հրաժարական կտան: Մինչդեռ նույն մարդիկ նախքան այդ հանգիստ հետևում էին, թե ինչպես է անդունդը գլորվում ոլորտը:

Պարզվում է` որպեսզի նրանց մոտ պատասխանատվության զգացումն արթնանա, ոտքի վրա բեմադրված ներկայացում ու շատ պահանջկոտ ռեժիսորներ են պետք: