168 ԺԱՄ. Վերջ... պայքարին, պայքարին

ՀԱԿ-ի մարտի 17-ի հանրահավաքը իսկապես բեկումնային նշանակություն ունեցավ եւ խիստ որոշակի փոփոխություն մտցրեց ներքաղաքական կյանքում: Եվ մինչեւ Ազատության հրապարակ մուտք գործելը եւ արդեն Ազատության հրապարակում ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն առանց այլեւայլությունների ներկայացրեց ՀԱԿ-ի ռազմավարությունը, որն ավելի դիպուկ հնարավոր չէ բնութագրել, քան բնութագրեց ինքը` «արժանապատիվ գործարք»:

Իսկ որտեղ պետք է հայտարարվեր այդ մասին, եթե ոչ Ազատության հրապարակում, որն էլ այդքան եղբայրաբար բացվեց հանրահավաքի մասնակիցների առաջ: Ազատության հրապարակը, փաստորեն, դարձավ ոչ միայն պայքարի, այլ նաեւ պայքարի դադարեցման խորհրդանիշ:

2007թ. հոկտեմբերին նույն Ազատության հրապարակում իր վերադարձը մեծ քաղաքականություն Լ. Տեր-Պետրոսյանն ազդարարեց «Պայքար, պայքար մինչեւ վերջ» կարգախոսով: Մարտի 17-ին Լ. Տեր-Պետրոսյանը հայտարարեց, որ «պայքարն» արդեն դառնում է «քաղաքական աշխատանք»: Այսինքն` եթե մի կողմ թողնենք խնդրի էմոցիոնալ կողմը, ՀԱԿ-ն ընդամենը փոխել է իր ռազմավարությունը:

«Մենք մաքսիմալիստ չենք եւ առայժմ իշխանություններին անկյուն սեղմելու մտադրություն չունենք»,- ուղղակիորեն հայտարարեց Լ. Տեր-Պետրոսյանը:

Այժմ ընդամենը ՀԱԿ-ը պետք է մի փոքր ավելի ազնիվ լինի հասարակության հետ: Առնվազն մինչեւ երեկ մարդիկ հանրահավաքի էին գնում հենց մաքսիմալիստական նպատակով` ակնկալելով, որ ՀԱԿ-ը պայքարում է իշխանափոխության համար: Այն ռեսուրսը, հասարակական այն աջակցությունը, որն ուներ ՀԱԿ-ը, հիմնված էր հենց պայքարի եւ ոչ թե` «քաղաքական աշխատանքի» անհրաժեշտության գիտակցման վրա:

Արդեն ակնհայտ է, որ ՀԱԿ-ը գնում է խորհրդարանական ընտրությունների: Ընդամենը մնում է այդ մասին ուղիղ հայտարարել հասարակությանը` նրան հնարավորություն տալով ընտրություն կատարել` իշխանության, իշխանափոխության համար պայքարող եւ «քաղաքական աշխատանքով» զբաղվող ընդդիմության միջեւ:

Գուցե մարդիկ կշարունակեն նույն ոգով մասնակցել հանրահավաքներին` իմանալով, որ այդպիսով ապահովելու են ՀԱԿ-ի ներկայությունն ապագա խորհրդարանում` հիմք ստեղծելով հետագայում, ասենք, 2013 կամ 2018 թվականներին` իշխանափոխության համար: Մնում է միայն փոխել կարգախոսները: Ասենք, կարելի է «Հիմա»-ի փոխարեն` այսուհետ վանկարկել` «Հետո», «Ավելի ուշ», «Մենք չենք շտապում»... Իսկ «Պայքար, պայքար մինչեւ վերջ» կարգախոսում ընդամենը պետք է փոխել բառերի տեղերը` «Վերջ... պայքարին, պայքարին....»: