Շիրակի գործազրկությունն իշխանությունների քաղաքական անգործության հետևանք է. պատգամավոր

ՀՅԴ Շիրակի Մարզային կոմիտեի ներկայացուցիչ, ԱԺ  «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Մհեր Մելքոնյանը գրում է.

«Շիրակը շարունակում է մնալ Հայաստանի ամենաբարձր գործազրկություն ունեցող մարզը, և սա ոչ միայն վիճակագրական ցուցանիշ է, այլ հիմնական ցուցիչ մարզային և ազգային տնտեսական համակարգի անարդյունավետության։

Վերլուծելով իրավիճակը՝ կարելի է նշել մի շարք խորքային պատճառներ.

Առաջին՝ տնտեսական կառուցվածքի խնդիրներ.

Մարզի նախկին արդյունաբերական ձեռնարկությունների փակվելը, նոր արտադրական հարթակների բացակայությունը և ներդրումների սակավությունը ստեղծել են իրավիճակ, երբ մարզի բնակչությունը զրկված է կայուն, արժանապատիվ աշխատանքի հնարավորությունից։

Երկրորդ՝ ենթակառուցվածքների անբավարարություն.

Ճանապարհների վատ վիճակն ու գյուղական համայնքների կոյուղի, ջրամատակարարում և էներգետիկ ցանցերի հնությունը ոչ միայն նվազեցնում են գործարարական հետաքրքրությունը, այլև խոչընդոտում գյուղատնտեսական արտադրանքի իրացմանը և բիզնեսի զարգացմանը։

Երրորդ՝ սոցիալական և մարդկային գործոններ.

Վերլուծությունները ցույց են տալիս, որ Շիրակի երիտասարդների արտահոսքը և գյուղական բնակչության կրճատումը ոչ միայն հետևանք են գործազրկության, այլև այն շարունակական գործընթացի մի մասը, որտեղ պետությունը չի ապահովում ոչ բավարար կրթական, առողջապահական և սոցիալական միջավայր։

Այս փաստերը մատնանշում են, որ Շիրակի գործազրկությունը ոչ թե անցանկալի «մարզային առանձնահատկություն», այլ կառավարման և պետական քաղաքականության համակարգային բացթողում է, որն անմիջապես սպառնում է տարածաշրջանի սոցիալական կայունությանը և երկրի տնտեսական հավասարակշռությանը։

Հաշվի առնելով վերոհիշյալը, առաջարկում եմ հետևյալ կարևոր քայլերը.

1. Նպատակային ներդրումային ծրագրեր Շիրակի մարզի համար, որոնք կստեղծեն կայուն, բազմազան աշխատատեղեր՝ ինչպես քաղաքում, այնպես էլ գյուղերում։

2. Գյուղատնտեսության և փոքր ու միջին ձեռնարկությունների աջակցություն, ներառյալ տեխնիկական, ֆինանսական և շուկա ուղղորդման մեխանիզմներ։

3. Սոցիալական և ենթակառուցվածքային ծրագրերի բարելավում, ներառյալ ճանապարհներ, ջրամատակարարում, էներգետիկ ցանցեր և կապի ենթակառուցվածքներ, որպեսզի աշխատատեղերը հնարավոր լինի պահպանել ու զարգացնել։

4. Մարզի երիտասարդության ու մարդկային ռեսուրսի պահպանում, կրթության, առողջապահության և բնակարանային ծրագրերի միջոցով, որպեսզի չհանգեցնի միգրացիայի շարունակական աճին։

Պետությունը այլևս չի կարող անտեսել Շիրակի գործազրկության հիմնախնդիրը։

Եթե մարզը չի զարգանում՝ չի կարող զարգանալ նաև պետությունը։

Շիրակի գործազրկությունն իշխանությունների քաղաքական անգործության հետևանք է, և այսօր պահանջվում է ոչ միայն խոսք, այլ համապարփակ, իրականացվող համակարգային քաղաքականություն»։