Հայ կնոջ, մոր վրա ձեռք բարձրացնելը Համիդի, Թալեաթի հետնորդների ձեռագիրն է. Անի Մելքոնյան

«Խանասորի վրիժառուական արշավանքի ժամանակ, հայ ֆիդային խնայեց քուրդ կանանց ու երեխաներին, ասելով` «կանանց, երբեք ձեռք տալու չէ, վրիժառու քաջ ֆետան»- հայ ֆիդայիները, բոլոր ժամանակներում թուրք կանանց վրա ձեռք չբարձրացրին, Արշավիր Շիրակյանն ու Արամ Երկանյանը ջեմալ ազմիին սատկացնելիս, նրա կողքին գտնվող թալեաթի այրուն ձեռք չտվեցին, որևէ ֆիդայի համարձակվեր թուրք կամ քուրդ կնոջ ու երեխայի դիպչել Անդրանիկի ու Չաուշի ձեռքից չէր պրծնի` հայ ֆիդայու, հայ տղամարդու սկզբունքն էր` «մայրը միշտ սրբություն է, թեկուզ ոչ ձեր հավատքից»- իսկ Դուշման Վարդանը Արցախյան պատերազմի տարիներին ասաց «իմ պատերազմում, կանայք ու երեխաներ չպետք է զոհվեն...»- Քարվաճառի ազատագրման ժամանակ, երբ թուրքերն իրենց կանանց ու երեխաներին թողեցին ու փախան, հայ ֆիդայիները հոգ տարան նրանց մասին, մինչ նրանք ճանապարհվեցին ադրբեջան։