կարևոր
0 դիտում, 3 տարի առաջ - 2021-04-05 10:44
Հասարակություն

Արթիկում չունենք ո՛չ քաղաքապետ, ո՛չ էլ քաղաքային իշխանություն. Մհեր Մելքոնյան

Արթիկում չունենք ո՛չ քաղաքապետ, ո՛չ էլ քաղաքային իշխանություն. Մհեր Մելքոնյան
ՀՅԴ Շիրակի Մարզային կոմիտեի ներկայացուցիչ Մհեր Մելքոնյանը գրում է.
 
«Գոյություն ունեն բազմաթիվ սահմանումներ, թե իրականում ո՞վ է այն մարդը, ով զբաղեցնում է քաղաքի ղեկավարի պաշտոնը ։Կա մի գեղեցիկ ձեւակերպում, որը խոսում է այն մասին, որ դա "կառավարիչ է, որը վարձված է ժողովրդի կողմից որոշակի վայրում գործեր վարելու համար": Ի դեպ, ցանկացած պետական պաշտոնյա կառավարիչ է, ով նույնպես պետք է աշխատի բացառապես ի շահ պետության և կոնկրետ մեզանից յուրաքանչյուրի ։ Քանի որ, նրանց բոլորին հենց մենք ենք պահում մեր հարկերով։
 
Կա սահմանում, որ քաղաքապետը քաղաքի տերն է ։ Եվ եթե այդ սահմանումը, տվյալ պաշտոնում գտնվող մարդուն տալիս են հենց քաղաքի բնակիչները, ընդ որում ՝ հարգալից ձևով, դա նշանակում է, որ այդպես էլ կա իրականում ։
 
Բայց, ցավոք, առավել հաճախ քաղաքների ղեկավարներ են ընտրվում հարմար ու կառավարելի մարդիկ, որոնք իրենք ոչինչ չեն որոշում, այլ միայն կատարում են կոնկրետ մարդուն իշխանության բերած մարդկանց ցուցումները ։ Քաղաքի համար դրական փոփոխությունների հույս ունենալը կամ նման քաղաքապետից որևէ օգնություն ստանալն անիրական է ։
 
Ցանկացած մարդ, ինչպես իր հայրենի քաղաքում, այնպես էլ ցանկացած այլ քաղաքում, ուշադիր նայել է իր շուրջը, կարող է հեշտությամբ պարզել, թե արդյո՞ք այդ քաղաքը տեր ունի: Իրեն հարգող ոչ մի քաղաի ղեկավար թույլ չի տա խառնաշփոթ իր «տանը»: Ընդ որում, դա վերաբերում է ամեն ինչին ՝ քաղաքի արտաքին տեսքին, փողոցներում մաքրությանը, կոմունալ ծառայությունների եւ իրավակարգի ոլորտում կարգուկանոնին․․․
 
Կան քաղաքներ, որոնք շատ հարուստ չեն, բայց նրանց մթնոլորտը բավականին դրական է, հենց այն բանի շնորհիվ, որ բնակիչները ոչ թե խոսքով, այլ գործով զգում են, որ տեղական իշխանությունները հոգ են տանում իրենց և իրենց հարմարավետության մասին:
 
Ավելին, քաղաքի հյուրը կարող է գնահատել քաղաքապետի ներկայությունը կամ բացակայությունը այս քաղաքում բացառապես արտաքին նշանների միջոցով, ապա տեղացիները նման գնահատական են տալիս ՝ հիմնվելով առօրյա կյանքի արդյունքների վրա: Եվ երբ նույնիսկ նյութական համեստ բարեկեցությամբ մարդիկ չեն էլ մտածում լքել իրենց հայրենի քաղաքը, սա հուշում է, որ քաղաքում արվել է ամեն ինչ, ինչ անհրաժեշտ է հարմարավետ կյանքի համար:
 
Ցավոք, կոնկրետ մեր քաղաքում՝Արթիկում,կարող եմ ասել, որ մենք չունենք ո՛չ քաղաքապետ,ո՛չ էլ քաղաքային իշխանություն։Եվ նույնիսկ զանգվածային լրատվամիջոցները, որոնք պարբերաբար "կծում" են տեղի իշխանությունը, ստեղծված իրավիճակի վրա ոչ մի ազդեցություն չունեն ։ Բոլորը շատ լավ հասկանում են, որ իրականում քաղաքում իշխանություն չկա, կա միայն նրա տեսանելիությունը ։ Եվ դրա գլխավոր խնդիրն այն է, որ այս իրավիճակն առանձին-առանձին վերցված վայրում խաթարում է մարդկանց հարգանքը իշխանության նկատմամբ, այդ թվում ՝ նրա ամենաբարձր մակարդակը ։
 
Բայց կա ևս մեկ ոչ պակաս կարևոր գործոն, որն ազդում է ցանկացած քաղաքապետի աշխատանքի արդյունավետության վրա ։ Մեր երկրում դեռ քաղաքապետերի ինստիտուտ գոյություն չունի ։ Եվ ոչ միայն ուսումնական հաստատության իմաստով, այլեւ համապատասխան մասշտաբներով մտածելու եւ հասկանալու, թե ի՞նչ ես անում»: