Երևանյան օրերի խրոնիկա

Արտակ Զաքարյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է. «Երևանի ավագանու ընտրություններին մնացել են հաշված օրեր, ու իմ տպավորությամբ շարքային երևանցին լոյալ վերաբերմունք ունի դրա նկատմամբ: Նախ առ այսօր չկա հստակ պատասխան՝ թե որքանո՞վ էր պահանջված ավագանու արտահերթ ընտրությունները: Քաղաքապետարանի դիմաց փոքրաթիվ մարդկանց մի քանի անբովանդակ ակցիաներ, որոշ լրատվամիջոցներում պատվիրված հրապարակումներ և արտահերթ ընտրություններն ապահովված են: Առնվազն տարօրինակ է:

Ի՞նչն է նպատակը. որպեսզի Հայկ Մարությանը դառնա քաղաքապե՞տ. Ի՞նչու հենց նա, չէ, որ իշխանափոխությանը մասնակցել են նաև արժանի ու պատրաստված կադրեր: Այս հարցն ամենաչպարզաբանվածն է և որևէ տրամաբանական մեկնաբանություն առ այսօր չկա: Ովքե՞ր են պատրաստ ընտրել Մարությանին. որպես երկար տարիների եթերային կերպար բոլորը նրան լավ ճանաչում են, և իմ տպավորությամբ մտածող մարդիկ ուղղակի չեն ցանկանում քվեարկել նրա օգտին (թեկուզև համակրել են իշխանափոխությանը): Ի՞նչ է պետք անել, որպեսզի վերջինս ընտրվի.

Իհարկե Նիկոլ Փաշինյանի անմիջական մասնակցություն քարոզարշավին, և ձեռքի հետ էլ հնարավորություն կլինի թեժացնել անկում ապրող էյֆորիան (փռել ասֆալտին, լարել երկրից, պատեպատ տալ և այլն): Ի՞նչ է փոխվելու Երևանի և երևանցու կյանքում ընտրություններից հետո. էական ոչինչ: Այլ կուսակցություներ ունե՞ն ընտրվելու շանսեր. եթե Վարչապետն ու Նիկոլ Փաշինյանը չխառնվեն, ապա մյուսներն ավելի մեծ շանսեր ունեն հաղթելու քան ՔՊ-ն: Հետևաբար ո՞րն է Նիկոլ Փաշինյանի նպատակը:

Արար 1. Ցույց տալ, թե տեսե՛ք ինչ արդար ու անկաշառ ընտրություններ են անցկացվել Երևանում:

Արար 2. Երևանում ամրապնդել ՔՊ դիրքերն ու տնօրինել Երևանի վարչական ռեսուրսները: Ինչպես նաև համայնքային պաշտոններում տեղավորել նորաթուխ և անփորձ երիտասարդների (կամ ծանոթ-բարեկամների) նոր կազմ:

Արար 3. Հիմքեր ստեղծել արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների համար: Հետևաբար այս արտահերթ միջոցառման առաջին արարի նպատակը՝ արդար ընտրությունների իմիտացիան են: Իսկ թե որքանո՞վ են դրանք ազատ, թափանցիկ ու արդար՝ հատուկ անդրադարձ է հարկավոր: Այնպես, որ այն ինչ արվում է ՙՙհանուն ժողովրդի կամ ժողովրդի կամքով՚՚, դրանից ժողովուրդը դեռևս ոչինչ չի շահում»: