«Ընկերներդ քո պատվին իրենց տղերքին քո անունով կոչեցին, ես էլ նրանցից մեկն եմ… »

Այսօր Արցախյան ազատամարտի հերոս, բանաստեղծ Աղվան Մինասյանի մահվան օրն Է: Ընդամենը 23 տարեկան էր, երբ զոհվեց…

Աղվանը ծնվել է 1970 թվականին Սիսիանի Լծեն գյուղում։ Արցախյան ազատամարտի տարիներին մեկնել է ռազմաճակատ, մարտնչել եղբոր՝ Աշոտ Մինասյանի /Աշոտ Երկաթ/ հրամանատարությամբ։ Մահից հետո տպագրվել են Աղվանի «Տապանագիր» և «Սուր և խաչ» գրքերը։ Հետմահու արժանացել է Հայաստանի գրողների միության պատվավոր անդամի կոչման, Եղիշե Չարենցի անվան մրցանակի, ՀՀ եւ ԼՂՀ «Արիության» մեդալների:

Աղվանի Մինասյանի մարտական ընկերոջ՝ Ջոն Պապյանի որդին՝ Աղվան Պապյանը, գրել է.

«24 տարի է անցել քո զոհվելուց, իմ ընկեր: Զոհվելուցդ հետո պատերազմը շարունակվեց ևս մեկ տարի. մերոնք հաղթեցին:
Ընկերներդ քո պատվին իրենց տղեքին քո անունով կոչեցին: Ես էլ նրանցից մեկն եմ: Գիտես` ինչ հպարտ եմ, որ քո անուն եմ կրում:
Քո գործը շարունակող նոր սերունդ է եկել: Արցախի սահմանները ամուր են:

Քո պես գրող, բայց չի ծնվել, ինձ թվում է` չի էլ ծնվի, դու ուրիշ էիր: Համո Սահյանը ասել էր, թե արդեն ժառագ ունի, և այդ ժառանգը դու ես: 

Դու ճիշտ էիր. քո զոհվելուց շատերը արցունք թափեցին: Մինչև այսօր քեզ հիշում են բոլորը, դու ապրում ես, դու մեր մեջ ես: 
Հայրիկս շատ բաներ է քո մասին պատմել, ինձ թվում է` այդ պատմածներով ես քեզ ճանաչում եմ: Ամեն անգամ գալով Սիսիան` առաջին քայլս է լինում գալ Պանթեոն և շիրիմիդ ծաղիկ դնել: Ես կուզեի, որ դու հիմա ապրեիր, մեր մեջ լինեիր. թող իմ անուն էլ Աղվան չլիներ, եթե դու լինեիր, հիմա քանի գրքեր գրած կլինեիր, բայց սա է կյանքը, դու հերոս ես, և դու քո հերոսությամբ կապրես դարերով: Փառք քեզ հերոս:

Օգոստոսի 30-ին Մուրադխանլուում անմահացավ Աղվան Մինասյանը»:

Ներկայացնում ենք Աղվան Մինասյանի ստեղծագործություններից մի քանիսը:

ՄԵՆՔ ԿԱՆԳՆԱԾ ԵՆՔ ԻՐԱՐ ԴԵՄ, ԵՒ ՊԻՏԻ ՄԵԿՍ ԶՈՀՎԻ

Մենք կանգնած ենք իրար դեմ, և պիտի մեկս զոհվի,
Տեսնես որի՞ս կտանի ճակատագիրը զորեղ,
Ես կանգնած եմ նրա դեմ՝ թող իմ մեջքը չտեսնի,
Մարդիկ ասում են, իբր, մեջքին հեշտ է կրակել։