Բարի նպատակները չեկեր են, որոնք մարդիկ դուրս են գրում բանկից, որտեղ հաշիվ չունեն

Մեջբերումներ աշխարհահռչակ անգլիացի գրող Օսկար Ուայլդի «Դորիան Գրեյի դիմանկարը» (1891) վեպից:

Կյանքը, ձեւավորելով հոգին, քայքայում է մարմինը:

Խոսքեր, խոսքեր, հասարակ խոսքեր: Մի՞թե կյանքում կա ավելի իրական բան, քան խոսքերն են:

Արատն առաջընթացի տարրն է:

Այսպես կոչված` «անբարոյական գրքերը» ընդամենը այն գրքերն են, որոնք ցույց են տալիս աշխարհին իր արատները:

Դուք զարմանալի մարդ եք, միսթր Գրեյ: Դուք գիտեք ավելին, քան Ձեզ թվում է, և քիչ, քան կցանկանայիք:

... սնանկանալ պոեզիայի հանդեպ սիրուց` պատիվ է:

Ես երբեք երջանկություն չեմ որոնել: Ո՞ւմ է դա պետք: Ես հաճույքներ եմ որոնել:

Շատ գեղեցիկ կանանց ամուսիններին ես հանցագործների շարքն եմ դասում:

Երջանկության, ինչպես նաև այլ հաճույքների մեջ գրեթե միշտ ինչ-որ դաժան բան կա:

Բարի նպատակները չեկեր են, որոնք մարդիկ դուրս են գրում այն բանկերից, որտեղ հաշիվ չունեն:

Ես հաճախ մտածում եմ, որ արվեստը  ավելի շատ թաքցնում է նկարչին, քան բացահայտում...

Չէ, որ արատը միշտ հետք է թողնում մարդու դեմքին: Այն հնարավոր չէ թաքցնել:

Թարգմանությունը` yerkir.am-ի