Միտքը ծագում է միայն այն ժամանակ, երբ կորչում է մտածելու սովորությունը

20-րդ դարի հայտնի հրապարակախոս, 1940-1949 թթ. անգլիական հեղինակավոր «Հորիզոն» գրական ամսագրի խմբագիր Սիրիլ Կոննոլիի մտքերից

Գրականությունն այնպես գրելու արվեստն է, որ գրածդ կարդան երկու անգամ, իսկ ժուռնալիստիկան` որ հասկանան միանգամից:

Ավելի լավ է` գրես ինքդ քեզ համար ու կորցնես ընթերցող, քան գրես ընթերցողի համար ու կորցնես քեզ:

Ժուռնալիստիկայի գաղտնիքը` գրել այնպես, ինչպես ասում են մարդիկ: Պարտադիր չէ բառացի այն, ինչ ասում են, այլ չգրել այնպիսի բան, որ չեն ասում:

Քանի դեռ գոյատեւում է միտքը, բառերն ապրում են, ու գրականությունը մնում է որպես փախուստի միջոց, բայց ոչ թե կյանքից, այլ դեպի կյանք:

Արվեստը հիշողությունն է, իսկ հիշողությունը` կրկին պարուրած ցանկություն:

Բավական է գրողը գրչով դիպչի թղթին, անմիջապես սկսում է պատկանել իր ժամանակին, հետեւաբար` կմոռացվի: Նա, ով ուզում է գիրք գրել դարերի համար, պետք է օգտագործի անտեսանելի թանաք…

Էգոիզմը մեզ սեղմում է գետնին, ինչպես երկրի ձգողականության օրենքը:

Քաղաքակրթությունը մոխիր է, որ մնացել է ներկայի ու անցյալի այրումից: Այն, ինչ մենք անում ենք, միշտ ավելի վատն է նրանից, ինչ երեւակայում ենք:

Գրողը դառնում է լավ ոճաբան, երբ նրա լեզուն անում է այն ամենը, ինչ նրանից պահանջվում է` առանց որեւէ ամոթխածության:

Սեփական կրքերի տերը սեփական գիտակցության գերին է:

Բոլորս արժանի ենք սեփական մարմնում ցմահ դատապարտման:

Գրողները միշտ հույս են ունենում, որ իրենց հաջորդ գիրքը կլինի ամենալավը, եւ երբեք չեն խոստովանում, որ ի վիճակի չեն որեւէ նոր բան ստեղծել:

Միտքը ծագում է միայն այն ժամանակ, երբ կորչում է մտածելու սովորությունը:

Ենթարկվելով այլոց կարծիքին` գրողը կորցնում է ինքն իրեն:

Միայն գյուղում է հնարավոր իրապես մերձենալ մարդուն կամ գրքին:

Ձանձրույթն առաջանում է այն բանից, որ մենք չենք իրագործում մեր հնարավորությունները, խղճի խայթը` թե ինչու այն չիրագործեցինք, վտանգի զգացումը` որ ի վիճակի չենք իրագործել: Հարց է առաջանում` այդ դեպքում այդ ի՞նչ հնարավորություն էր դա…

Երիտասարդությունը բաց թողնված հնարավորությունների դարաշրջանն է:

Չի լինում ատելություն` առանց վախի:

Նա, ում համար մարդիկ հետաքրքրություն, այլ ոչ թե սեր են առաջացնում, պետք է գրի աֆորիզմներ, այլ ոչ թե վեպեր:

Թարգմանությունը` yerkir.am-ի