ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում Ադրբեջանը կրեց խոշոր դիվանագիտական պարտություն

Zham.am-ը գրում է․

ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհուրդը կոչով դիմեց Ադրբեջանին. «...բացել Լաչինի միջանցքը մարդկանց և տրանսպորտային միջոցների անխափան տեղաշարժման համար...»: Այդ պահանջով Հայաստանի դիրքորոշումը պաշտպանեցին ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի գրեթե բոլոր անդամները:

Ֆրանսիայի ներկայացուցչի դիրքորոշումը ամենակոշտն էր. «Ադրբեջանն առանց նախապայմանների պետք է բացի Լաչինի միջանցքը»։ Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ն, Հնդկաստանը, Մեծ Բրիտանիան ևս հասցեագրված կոչով դիմեցին Ադրբեջանին, Լաչինի միջանցքի բացման համար:

Չինաստանը, ճիշտ է այլ ձևակերպմամբ, նույնպես հանդես եկավ նման կոչով, նշելով ռուս խաղապահների դերի կարևորությունը, այդ երկրի ներկայացուցիչը նույնպես նշեց, որ «պետք է կատարել 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի համաձայնագիրը»։ 

Կարելի է ասել, որ Ադրբեջանի քայլը Լաչինի միջանցքի փակման հարցում, դիվանագիտական հարթակներում ձախողվեց: Բաքվի բոլոր ջանքերը ցույց տալ, որ իբր այդ միջանցքով հայերը զենք և զինամթերք են անցկացնում, հաջողությամբ չպսակվեց: Ավելին, ՄԱԿ-ի ներկայացուցիչը նշեց, որ ՄԱԿ-ը չունի հնարավորություն ստուգել սույն ինֆորմացիան, կարծես ակնարկելով, որ ՄԱԿ-ը կարող էր այս հարցում դիրքորոշում ունենալ, եթե ներկայացուցիչ ունենար այդ միջանցքում: ՄԱԿ-ի ներկայացուցչի այս հայտարարությունը պետք է որ էլ ավելի մտահոգեր Բաքվին, քանզի այդ դեպքում Արցախի հարցի միջազգայնացումը կդառնար արդեն լեգիտիմ նույնիսկ Բաքվի համար:

Ահա թե ինչու Բաքվի ներկայացուցիչները չունեցան որևէ լեգիտիմ հիմնավորում իրենց արարքի համար և ստիպված սկսեցին ստել, թե իբր Լաչինի միջանցքի շրջափակումը ոչ թե ադրբեջանցիներն են իրականացնում, այլ ԼՂՀ-ի իշխանությունները:

Հասկանալի է, որ այս հարցում ադրբեջանցիները Գեբելսին «հաղթեցին»: Բայց նրանց ոչ ոք չհավատաց և չի բացառվում, որ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հետ քաշի իր «բնապահպահներին» Լաչինի միջանցքից, դրա դիմաց պահանջելով, գոնե ինչ-որ մի սիմվոլիկ զիջում իր երեսը այդ «բնապահպահների» մոտ փրկելու համար:

Սա է իրականությունը: