Քաղաքագետ Էդգար Էլբակյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․
• Երբ անձնակազմը, այն էլ՝ 6 հոգանոց, իրականացնում է ինժեներական-սակրավորական աշխատանքներ, այդ թվում՝ ականապատում, քիչ ավելի թիկունքում դիտակալների մեկ ջոկ կամ կիսաջոկ պետք է իրականացնի անվտանգության և ապահովման աշխատանքներ՝ «պրիկռիծյա»։
• Մարդկանց կյանքերի վրա թքած ունեցող դրածո իշխանություններն ինչպես պատերազմի ժամանակ էին առանց նախնական հետախուզության, օդային և հրետանային ապահովման ոչնչացման տանում բանակի կենդանի ուժն ու զինտեխնիկան, այնպես էլ շարունակում են հիմա։
• Երբ մենք նոյեմբերի 10-ին ասում էինք, որ մինչև սրանք չչքվեն ասպարեզից, Հայաստանն օր ու արև չի տեսնի, շատերը դա ընկալում ու որակում էին որպես «պրոպագանդա»։ Երբ դրանից առաջ 26 տարի ասում էինք, որ եթե Արցախից մի կտոր էլ հանձնենք, չենք կարողանալու պահել Սյունիքը, Վայոց Ձորն ու Գեղարքունիքը, շատերը դա էլի «քարոզչական սարսափ» էին որակում։
• Իսկ դրան զուգահեռ պետության ներսում բույն դրած ճիճուները հակաբանակային ակցիաներով քանդում էին առանց այն էլ խարխլացող տունը։ Տարկետո՞ւմ էիք ուզում։ Տարկետումը քամակներդ կմտնի, երբ ձեր երեխաներին կզորակոչեն ադրբեջանական բանակի «շտռաֆբատերում» ցկյանս ծառայելու, հայվաննե՛ր»։