Կարո Գաբլանյան. հայուհուն փրկելիս իր կյանքը զոհաբերած 20-ամյա հերոսը

Քիչ է պատահում, երբ այլոց կյանքը փրկելիս չես խնայում քոնը: 20-ամյա Կարո Գաբլանյանը այդ քչերից էր…

Կարոն ծնվել է 1970-ին Անթիլիասում: Հաճախել է Համազգային «Նշան Փալանճեան», «Մելանքթոն և Հայկ Արսլանյան» ճեմարանները: Փոքր տարիքից անդամագրվում է Հայ մարմնակրթական ընդհանուր միության Անթիլիասի մասնաճյուղին` դառնալով փայլուն մարզիկ:

Պատանեկան հասակում Կարոն անդամակցում է ՀՅ Դաշնակցության «Աղբալյան» պատանեկան միությանը, ապա, երիտասարդ հասակում, անցնում ՀՅԴ Լիբանանի Երիտասարդական միության «Հայաստան» մասնաճյուղի շարքերը:

 Նրա միութենական ընկերները բարձր են գնահատում Կարոյի կուսակցական պարտաճանաչությունն ու նվիրվածությունը: Նրա առաջնային առաքինությունները գաղտնապահությունն ու կարգապահությունն էին:

Կարոն զոհվում է 1989-ի հուլիսի 4-ին Ժել էլ Տիպում` ուսումնական տարեշրջանի ավարտից ընդամենը օրեր առաջ:

20 տարեկան երիտասարդը Լիբանանի քաղաքացիական պատերազմի ընթացքում Դաշնակցության ակումբում ամենօրյա հերթապահությունն իրականացնելուց հետո ընկերների հետ քայլում է դեպի ծովեզերք: Այնտեղ նրանք տեսնում են 4-5 զինյալների, ովքեր հայ կնոջ են ստիպում ավտոմեքենա նստել` ենթադրաբար սեռական ոտնձգություն իրականացնելու նպատակով: Կնոջ` օգնություն աղերսող ձայնը լսելով` տղաներն անմիջապես շտապում են զինյալների ուղղությամբ:

Սովորաբար, հերթապահություն իրականացնելու համար տրամադրված ատրճանակը դրանից հետո հանձնվում է կուսակցությանը, սակայն այդ օրը Կարոն չէր հանձնել իր ատրճանակը…

Կնոջը փրկելու պահին սպանվում են մի քանի զինյալներ, սակայն դեպի վայրից հեռանալ Կարոյին չի հաջողվում: Զինյալների մի խումբ անմիջապես հասնում է դեպքի վայր և ծեծի ենթարկելուց հետո կրակոցներ արձակում հայորդու վրա:

Իր շատ սիրելի ճեմարանի` երկար տարիներ երազած վկայականը այդպես էլ չստացած 20-ամյա երիտասարդի սխրագործությունը օրինակ է համայն հայության և մարդկության համար:

Սերունդները հիշում են Կարոյին և նրա հերոսական մահը: