Փոխարժեքներ
22 11 2024
|
||
---|---|---|
USD | ⚊ | $ 389.45 |
EUR | ⚊ | € 409.74 |
RUB | ⚊ | ₽ 3.86 |
GBP | ⚊ | £ 491.95 |
GEL | ⚊ | ₾ 142.08 |
Yerkir.am-ը շարունակում է իր նոր` «Հայաստանի մարզական ֆեդերացիաները» նախագիծը: Այս անգամ անդրադարձել ենք Հայաստանի սեղանի թենիսի ֆեդերացիային:
Հայաստանի սեղանի թենիսի ֆեդերացիա
Ֆեդերացիայի նախագահ` Ֆելիքս Սարգսյան
Ֆեդերացիայի փոխնախագահ` Կարեն Հակոբյան
Պատմությունը
Հայաստանի սեղանի թենիսի ֆեդերացիան մեծ պատմություն ունի: Այն հիմնադրվել է 1949 թվականին: Առաջին նախագահն է եղել Բորիս Սևոյանը: 1946 թվականին մի խումբ հայրենադարձների հետ Հայաստան է եկել նաև Հարություն Հակոբյանը, ով 1945 թվականին հռչակվել էր Ռումինիայի պատանիների չեմպիոն: Բնակություն հաստատելով Հայաստանում` նա անցնում է և\' մարզական, և\' մարզչական գործունեության: Նրա գլխավորությամբ` 1950 թվականին հայ թենիսիստները մեկնում են Մոսկվա` մասնակցելու միջազգային մրցաշարի, և բացարձակ առավելության հասնում մրցակիցների նկատմամբ:
1951-ի նոյեմբերին անցկացվում է ԽՍՀՄ անդրանիկ առաջնությունը, որի հաղթող է դառնում Հարություն Հակոբյանը, և հենց նրա ջանքերով 1954 թվականին հիմնադրվում է Երևանի սեղանի թենիսի մարզադպրոցը:
ԽՍՀՄ տարբեր տարիքային առաջնությունների չեմպիոններ
|
Աշխարհի և Եվրոպայի չեմպիոններ և մրցանակակիրներ |
Հարություն Հակոբյան Սյուզաննա Զաքարյան Էլմիրա Անտոնյան Նարինե Անտոնյան Ֆելիքս Փիլոսյան Ֆելիքս Սարգսյան Գոհար Խանզրադյան Արմինե Մակինյան Աննա Պողոսյան
|
Գեղամ Վարդանյան Անիտա Զաքարյան Սամվել Վարդանյան Սարգիս Սարխոյան Էլմիրա Անտոնյան Նարինե Անտոնյան Բագրատ Բուռնուզյան
|
Անկախությունից հետո
1991 թվականին ստեղծվեց նոր ֆեդերացիա, որը գլխավորեց Ռոբերտ Ասատրյանը: Այնուհետև ֆեդերացիան գլխավորել են Երևանի նախկին քաղաքապետ Ռոբերտ Նազարյանը, Հրանտ Ավագյանը, Սամվել Դիլոյանը, Լևոն Գրիգորյանը, սպորտի ներկայիս նախարար Գաբրիել Ղազարյանը, իսկ 2014-ից մինչ օրս այն գլխավորում է ԽՍՀՄ չեմպիոն, սպորտի վարպետ, վաստակավոր մարզիչ Ֆելիքս Սարգսյանը, ով նաև Հայաստանի տարբեր տարիքային հավաքականների գլխավոր մարզիչն է:
«Պատանիները մասնակցում են Եվրոպայի առաջնությանը: Պետությունից տարեկան 11 միլիոն դրամ է տրամադրվում մեզ, որը ծախսվում է պատանիների և փոքր տարիքային թենիսիստների` միջազգային մրցումներին մասնակցության համար: Այս տարի 10 պատանի մասնակցել է Եվրոպայի առաջնությանը, իսկ փոքր տարիքայինները 3 հոգանոց խմբով են մասնակցել ու կարողացել տեղ գտնել 32 ուժեղագույնների մեջ», -ասում է Սարգսյանը:
Սեղանի թենիսի նկատմամբ հետաքրքրությունը հիմա մեծացել է, բայց դա այնքան էլ չի ուրախացնում Ֆելիքս Սարգսյանին, քանի որ չկան անհրաժեշտ պայմաններն ու ֆինանսավորումը, որպեսզի մարզիկները կարողանան զբաղվել միայն տվյալ մարզաձևով և բարձր արդյունքներ ցույց տալ միջազգային մրցաշարերում:
«Հիմա աշխուժություն կա, բայց իմ սրտով չէ: Շատ մրցաշարեր ենք անցկացնում, բայց դա քիչ է: Մի կողմից էլ` մեր աշխարհագրական դիրքն է վատ, մրցումների մասնակցելու համար մեծ գումար է պահանջվում, քանի որ մենք բավականին հեռու ենք եվրոպական երկրներից և երկար հեռավորություն պետք է անցնենք` մրցումներին մասնակցելու համար: Ճիշտ է, հիմա չունենք բարձրակարգ թենիսիստներ, բայց հետաքրքրությունը մարզաձևի նկատմամբ մեծացել է, իսկ մեր հեռանկարային մարզիկները լքել են երկիրը: Էլիզաբետա Աբրահամյանը, ով այժմ ընտանիքի հետ ապրում է Ռուսաստանում, փոքր տարիքայինների աշխարհի առաջնությունում 2-րդ հորիզոնականն է զբաղեցրել»,- ասում է մարզիչը:
Մարզադպրոցներ
Ներկայացնելով Հայաստանի տարբեր քաղաքներում գործող` սեղանի թենիսի մարզադպրոցների վիճակը` ՀՍԹՖ-ի նախագահն ասում է. «Սեղանի թենիսի մասնագիտացված դպրոց կա նաև Գյումրիում, Վանաձորում, Արցախում և Սևան քաղաքում: Բոլոր քաղաքների մարզիկներն էլ մասնակցում են Հայաստանի առաջնությանը, որն անցկացվում է ամեն տարի: Առաջներում լավ դպրոց ուներ Վանաձորը, բայց հիմա հիմնական չեմպիոնները Երևանից են: Հիմա մարզաձևով զբաղվում է մոտ 3 հազար հոգի, իսկ «Հայաստան» մարզադպրոցում մարզվում է շուրջ 300 թենիսիստ: «Երևանի «Հայաստան» մարզադպրոցի գույքը հիմա բավականացնում է մարզվելու համար: Գույքն ամբողջությամբ դպրոցին է տրամադրել «Խրոնիմեդ» բարեգործական ընկերությունը: Մյուս դպրոցներում գնդակները և մյուս պարագաներն իմ անձնական միջոցներով եմ գնում: Ֆեդերացիային հատկացված գումարը ծախսվում է միայն մրցումներին մասնակցելու համար: Գյումրիում մասնագիտացված դպրոց կա, սակայն դահլիճը համարություններ չունի: Վանաձորում և Արցախում վիճակը համեմատաբար լավ է: Կան մարզվելու համար որոշակի պայմաններ:
Եթե այս տեմպերով շարունակվի կարող ենք կորցնել մեր մարզաձևը, եթե արդեն չենք կորցրել: ԽՍՀՄ ժամանակներում մենք ունեցել ենք աշխարհահռչակ սեղանի թենիսիտներ: Հիմա հեռանկարներ չեմ տեսնում, քանի որ հիմնականը կախված է ֆինանսներից: Կան 1-2 խոստումնալից երեխաներ, հիմա շեշտը դրել ենք նրանց վրա: Եթե ամեն մարզիչ կարողանա մեկ կամ երկու լավ կադր պատրաստել, մարզաձևը մեծ առաջընթաց կապրի»:
Երվանդ ՀԱԿՈԲՅԱՆ