կարևոր
0 դիտում, 11 տարի առաջ - 2013-07-15 16:50
Առանց Կատեգորիա

Հայ ժողովուրդը չի կարող հաշտվել այս ամենի հետ. Սոս Սարգսյան

Հայ ժողովուրդը չի կարող հաշտվել այս ամենի հետ. Սոս Սարգսյան

ՀՀ ժողովրդական արտիստ Սոս Սարգսյան. մարդ, ում հետ հարցազրույց անելն ուղղակի տոն է, իսկ կրկնակի տոն, երբ հաջողվում է երբեմն այցելել նրան ու  զրուցել: Սոս Սարգսյանը 83 տարեկան է, ասում է, որ առողջությունն էլ բանի պետք չէ, սակայն մի շարք չարված գործեր են մնացել: Նա համարում է, որ սերը մի զարմանալի հատկություն ունի` այն չի կարող մարդու միջից վերանալ. սիրուց ավելի մեծ ու կարեւոր բան կա՞ աշխարհում. ամեն ինչ սիրելուց է ծնվում՝ երեխան, հայրենիքը, ընկերը, բարեկամը. նման կարծիք հայտնեց: Ներկայացնում ենք yerkir.am-ի հարցազրույցը Սոս Սարգսյանի հետ:

 

- Նկատե՞լ եք, որ վերջին շրջանում ինչ էլ լինի, դժգոհ ենք:

- Այո, մեր ժողովուրդը դարձել է գանգատաբեր: Չի կարելի այսքան փնովել, շատ լավ բաներ են կատարվում: Կիսատ-պռատ ըմբոշխնեցինք Արցախի պատերազմի մեր հաղթանակը, սակայն մինչեւ հիմա էլ չենք կարողանում հրճվել դրանով: Վերջին հաշվով` ամբողջ երկիրը հո սեւ գույնով չէ՞ պատված: Կյանքը նվեր է մարդուն, եւ ամեն մարդ պետք է մտածի՝ այս ինչ հրաշք է, որ ես կամ: Կառավարության մեջ կան շատ լավ մարդիկ, բայց կան նաեւ վատերը, որոնց դեմ, այո', պայքարել է պետք, բայց նաեւ լավն է պետք նկատել:

 

Վերջին տարիներին աշխարհի համար զարմանալի բաներ կատարվեցին մի փոքրիկ Հայաստանում. Զորի Բալայանը շուրջերկրյա ճանապարհորդություն կատարեց, եւ աշխարհը մտածում էր` այդ ինչպե՞ս, երբ ծով չունեինք: Հենց այդպես, չէ՞ որ հայ ենք: Հպարտանալ է պետք հայ շախմատիստների հաղթանակով. Չինաստանում 100 մլն շախմատիստ կա, այդ ինչպե՞ս ստացվեց, որ մենք հաղթեցինք: Փոքր ազգն ինքն իրեն պետք է գովի, ինքն իրեն բարձրացնի: Գիտեմ, որ պետք եմ իմ ազգին, այս ազգի մեծերից մեկն էլ ես եմ, փոքր ազգը պետք է մեծ մարդիկ ունենա, ամեն ինչ անի, որ նման մարդիկ ունենա:

 

- Կա՞ ինչ-որ բան, որի համար ափսոսում եք:

- Այնքան բան կա, որի համար ափսոսում եմ: Մարդն ուզի-չուզի կյանքում սխալներ է գործում: Մարդն այն տեսակ արարած է, որն անվերջ վատ արարքներ է գործում եւ չի էլ կարող չտառապել դրանց համար...

 

-Քաղաքական վայրիվերումներն անդրադառնո՞ւմ են նաեւ մշակութային կյանքի վրա:

- Չէի ասի, որ անդրադառնում է: Օրինակ` մեր` Համազգային թատրոնի համար ոչ մի նշանակություն չունի, թե ում ինչ պաշտոն տվեցին. լրիվ ուրիշ կյանք է այնտեղ:

 

- Չարված գործեր շա՞տ ունեք:

- Այո, մի շարք բաներ ունեմ դեռ անելու: Սակայն, մյուս կողմից, ես գյուղացի տղա եմ, աշխատասեր եւ աշխատունակ, եւ երբ ուզում եմ այդ չարված գործերս դնել իմ կյանքի որեւէ հատվածում, բաց տեղ չեմ գտնում:

 

- Երիտասարդ Սոս Սարգսյաններ տեսնո՞ւմ եք:

- Ինձնից շատ լավերը կան, էս ջահելների մեջ շատ լավերը կան. ժամանակը կապացուցի դա: Սակայն ցավն այն է, որ իրենք չունեն այն հողը, որը մենք ունեինք, եւ որի հիման վրա էլ կարող էինք աճել: Սիրո ազդեցության տակ ինչեր էինք անում, աշխարհը մեր ոտքի տակ էր, դա մեզ ուժ էր տալիս:

 

Մանրամասները` տեսանյութում:

Զրուցեց Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ

Լուսանկարները` Շուշանիկ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ

Yerkir.am-ի ֆոտոռեպորտաժը` այստեղ: