կարևոր
0 դիտում, 5 տարի առաջ - 2019-04-07 10:34
Քաղաքական

Հ.Յ.Դ. Հունաստանի Կենտրոնական Կոմիտե. Կոչ հունահայությանը

Հ.Յ.Դ. Հունաստանի Կենտրոնական Կոմիտե. Կոչ հունահայությանը

2019ի Ապ­րիլ ա­մի­սը կը նշա­նա­ւո­րէ հայ ազ­գին դէմ թրքա­կան պե­տու­թեան գոր­ծադ­րած Ցե­ղաս­պա­նու­թեան 104րդ ­տա­րե­լի­ցը։ ­Հա­մայն հա­յու­թիւ­նը, միա­ցած ու վճռա­կամ, ա­մէ­նու­րեք կը հա­մախմ­բո­ւի՝ հա­ւա­քա­կան յի­շո­ղու­թեան եւ պա­հան­ջա­տի­րու­թեան մեր պատ­մա­կան թո­ւա­կա­նը նշե­լով։ 

Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան յա­ջոր­դած տա­րի­նե­րուն, ե­թէ մեր ա­մէ­նէն ազ­դու կար­գա­խօս­նե­րը մեր վե­րապ­րու­մին ու ս­փիւռ­քեան պայ­ման­նե­րու մէջ հա­յա­պահ­պա­նու­մին վե­րա­բե­րող լո­զունգ­ներն էին, ա­պա՝ այ­սօր, 104 տա­րի­ներ ետք, ի­րա­ւա­տէր ու պա­հան­ջա­տէր հա­յու­թիւ­նը Ցե­ղաս­պան ­Թուր­քիոյ կը յի­շեց­նէ ամ­բող­ջա­կան հա­տուց­ման իր ար­դա­րա­գոյն ի­րա­ւուն­քը։ Նոյն կա­րե­ւո­րու­թեամբ կ­’ազ­դա­րա­րէ մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թեան, թէ ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան դա­տա­պար­տու­մի ու ա­նոր կան­խար­գի­լու­մի ձա­խո­ղու­թիւ­նը՝ մարդ­կու­թեան դէմ նոր ո­ճիր­նե­րու գոր­ծադ­րու­թեան ա­ռիթ կը դառ­նայ։

Հա­յու­թեան պա­հան­ջա­տի­րու­թեան ձայ­նը յան­գե­ցուց յա­ջոր­դա­կան ու շա­րու­նա­կա­կան ճա­նա­չում­նե­րու շղթա­յի մը, որ ար­դիւ­նա­ւէտ ու նոր շեշ­տադ­րում բե­րաւ ­Հայ ­Դա­տի հե­տապնդ­ման աշ­խա­տանք­նե­րուն։

Պայ­քա­րի այդ խստա­պա­հանջ ճամ­բուն վրայ մեր ժո­ղո­վուր­դը կրցաւ կազ­մա­կեր­պո­ւած ու­ժի վե­րա­ծո­ւիլ, հա­ւա­տա­րիմ մնա­լով մեր ազ­գա­յին ար­ժէք­նե­րուն, միա­ժա­մա­նակ՝ յար­գանք ու ակ­նա­ծանք վա­յե­լե­լով օ­տար քա­ղա­քա­կան շրջա­նակ­նե­րուն մօտ։ Եր­կար էր ճա­նա­պար­հը, փո­թոր­կա­լից վե­րի­վայ­րում­նե­րով, որ պա­տիւ ու ար­ժա­նա­պա­տո­ւու­թիւն շնոր­հեց մեր ժո­ղո­վուր­դի տա­րած պայ­քա­րին հան­դէպ։

Այ­սօր, ա­ւե­լի քան եր­բեք, հրա­մա­յա­կան պա­հանջ կը շա­րու­նա­կէ մնալ հայ ժո­ղո­վուր­դի պայ­քա­րին աշ­խու­ժա­ցու­մը, ո­րու օ­րա­կար­գնե­րուն կա­րե­ւոր բա­ժի­նը կը նպա­տա­կադ­րէ Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան մի­ջազ­գա­յին հե­ղի­նա­կու­թեան բարձ­րա­ցու­մը եւ յա­րա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու բա­րե­լա­ւու­մը, Ար­ցա­խի ­Հան­րա­պե­տու­թեան ազ­գա­յին ինք­նո­րոշ­ման ի­րա­ւուն­քի շեշ­տադ­րու­մը, ու երկ­րի ան­կա­խու­թեան ճա­նաչ­ման ա­պա­հո­վու­մը:

Մենք հա­մո­զո­ւած ենք, որ միայն պա­հան­ջա­տէր ու միա­կամ քայ­լե­րով կը կա­րո­ղա­նանք լա­ւա­գոյնս ա­պա­հո­վել մեր ազ­գա­յին շա­հե­րը եւ այդ պատ­ճա­ռով է, որ խոր ափ­սո­սան­քով ա­կա­նա­տես­նե­րը կը դառ­նանք մեր գա­ղու­թէն ներս ազ­գա­յին ան­դոր­րը նե­ղաց­նող եւ ա­մա­յու­թեան ա­ռաջ­նոր­դող ե­րե­ւոյթ­նե­րու։ Կտ­րուկ կը մեր­ժենք միաս­նա­կա­նու­թիւ­նը խան­գա­րել ու­զող կե­ցո­ւածք­նե­րը, նոյն պա­հուն ող­ջու­նե­լով տրա­մա­բա­նա­կան, ա­ռողջ ու ողջ­միտ ազ­գա­սի­րու­թեան դրսե­ւո­րում­նե­րը, որոնք մեզ յաղ­թա­նակ­նե­րու կ’ա­ռաջ­նոր­դեն։

Հայ­րե­նա­կից­ներ,

Ապ­րիլ 24ը վե­րապ­րու­մի ու պայ­քա­րի օր է մեր ազ­գին հա­մար, որ իր փա­ռա­հեղ է­ջե­րը ու­նե­ցաւ Սար­դա­րա­պա­տի մէջ, կը շա­րու­նա­կէ ու­նե­նալ Ար­ցա­խի պաշտ­պա­նու­թեան ի խնդիր եւ կանգ պի­տի չառ­նէ այն­քան ժա­մա­նակ, որ ­Թուր­քիա չէ ճանչ­ցած մեր ազ­գին դէմ իր գոր­ծած ո­ճի­րը։

Մեր ­Դա­տը ար­դար հա­տու­ցու­մի հարց է։ Այ­սօր, հայ ժո­ղո­վուր­դը հա­մայն մարդ­կու­թեան առ­ջեւ կը կանգ­նի, գի­տա­կից իր ա­ռա­քե­լու­թեան եւ ի­րա­ւա­կան իր պա­հանջ­նե­րով ու մի­ջոց­նե­րով, որ նոր փու­լի մը դի­մաց կը դնեն ազ­գա­յին մեր պա­հան­ջա­տի­րու­թիւ­նը։

Հա­տու­ցում` կոր­սո­ւած կեան­քե­րու եւ ստա­ցո­ւածք­նե­րու դի­մաց,
Վե­րա­դարձ` հա­յա­պատ­կան հո­ղե­րու,
Ե­րաշ­խա­ւո­րում` մեր ամ­բող­ջա­կան հայ­րե­նի­քին ու ա­նոր վրայ ապ­րող ժո­ղո­վուր­դին ա­պա­հո­վու­թեան ու կեն­ցա­ղին։

Առ այդ՝

Ար­տա­յայ­տե­լով ­Հայ ­Դա­տի պա­հան­ջա­տի­րա­կան ո­գին ար­ծարծ պա­հե­լու վճա­ռա­կա­նու­թիւ­նը՝ Հայ ­Յե­ղա­փո­խա­կան ­Դաշ­նակ­ցու­թեան ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէն կոչ կ’ուղ­ղէ ազ­գա­յին եւ կրօ­նա­կան իշ­խա­նու­թեանց, ու­ղե­կից միու­թիւն­նե­րուն ու կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րուն, կրթա­կան պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րուն, հայ ու­սա­նո­ղու­թեան ու ե­րի­տա­սար­դու­թեան, ինչ­պէս նաեւ ­Յու­նաս­տա­նի տա­րած­քին բնա­կող ա­մէն մէկ ազ­գա­յի­նի, որ ըն­դա­ռա­ջեն եւ խիտ շար­քե­րով մաս­նա­կից դառ­նան Հ.Յ.Դ. ­Հայ ­Դա­տի ­Յանձ­նա­խում­բի եւ Հ.Յ.Դ. Ե­րի­տա­սար­դա­կան Միու­թեան կող­մէ Ա­թէն­քի, ­Թե­սա­ղո­նի­կէի, Ք­սան­թիի հա­յա­շատ շրջան­նե­րուն մէջ ծրագ­րո­ւած ձեռ­նարկ­նե­րու յա­ջո­ղու­թեան։

Ներ­կա՛յ ըլ­լանք բո­լորս եւ ցոյց տանք աշ­խար­հին, թէ միայն ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան ճա­նա­չու­մով, թրքա­կան պե­տու­թեան դա­տա­պար­տու­մով եւ հայ ժո­ղո­վուր­դին տրո­ւած քա­ղա­քա­կան ար­դար հա­տու­ցու­մով՝ հնա­րա­ւոր է խա­ղա­ղու­թիւն եւ կա­յու­նու­թիւն ա­պա­հո­վել։

Հ.Յ.Դ. ՅՈՒՆԱՍՏԱՆԻ ԿԵԴՐՈՆԱԿԱՆ ԿՈՄԻՏԷ