12 տարի սովորելուց հետո չեն կարողանում հայերենով շարադրել մտքերը

Այսօր ՀՅԴ Երևանի քաղաքային կոմիտեի նախաձեռնությամբ տեղի ունեցավ «Լեզուն հայրենիք է. պետություն եւ լեզվաքաղաքականություն» խորագրով կլոր սեղան-քննարկումը:

ՀՅԴ Երևանի քաղաքային կոմիտեի ներկայացուցիչ նախագահ Լիլիթ Գալստյանը նշեց, որ կարեւոր է քննարկել, թե արդյոք Հայաստանում վարվող պետական քաղաքականության համատեքստում արժեւորվո՞ւմ է լեզվի դերը` որպես անվտանգության գործոն, ինքնության երաշխիք, սուվերենության եւ հոգեւոր անվտանգության առանցքային արժեք: «Լեզուն մեր պետականության, ինքնության, գոյի ամենաողնաշարային արժեքներից մեկն է»,- ասաց նա:

Ըստ Ս. Էջմիածնի Գևորգյան հոգևոր ճեմարանի և Վ. Բրյուսովի անվան լեզաբանական համալսարանի դասախոս Դավիթ Գյուրջինյանի` մեր միջնակարգ դպրոցներում առաջնային խնդիրն այն է, որ հայրենի քերականության փոխարեն պետք է գրավոր և բանավոր խոսքի ուսուցում իրականացվի:

«Դպրոցներում անհրաժեշտ է փոխել հայերենի ուսուցման գործնական չափորոշիչներն ու առարկայական ծրագրերը: Օրենքներն, այո, սահմանված ենք, բայց դպրոց տանում ենք այն, ինչ ունեցել ենք տարիներ առաջ` չոր քերականություն, անկյանք, անհոգի քերականություն: 12 տարի սովորելուց հետո շրջանավարտը չի կարողանում մաքուր հայերենով գրավոր եւ բանավոր շարադրել իր մտքերը: Ամեն ինչ սկսվում ու վերջանում է դպրոցում»,- ասաց նա:

Գյուրջինյանի կարծիքով` ամենակարևոր գործիքը դասագիրքն է, իսկ դասագրքերի ոլորտում տխուր է վիճակը, թեեւ կան ե'ւ լավ, ե'ւ վատ դասագրքեր:

«Երբ կրթության պաշտոնյային ասում ես` հարգելի'ս, այս ինչ վատ դասագիրք է, նա պատասխանում է, թե` ոչինչ, կան եւ լավ դասագրքեր, ուսուցիչները թող լավով դասավանդեն: Ընդունելության քննությունները… Կարծես թե մենք հայոց լեզու դպրոցում աշակերտին սովորեցնում ենք ընդունելության քննությունների համար: Պետք է վերացնել դասագրքերը մրցութային կարգով ընտրելու` արատավոր մեխանիզմը, իսկ ուսուցիչները պետք է վերապատրաստվեն»,- ասաց Գյուրջինյանը:

Նրա կարծիքով` ժամանակն է նաև այլընտրանքային ուսուցմանը զարկ տալ` հայերենը պաշտպանելու համար էլեկտրոնային տարածքն ուղղակի հայերենով լցնել: